evoke [ɪˈvəʊk] v. fml абуджа́ць, выкліка́ць (успаміны, пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salivate [ˈsælɪveɪt] v. physiol. выкліка́ць слінацячэ́нне; выдзяля́ць слі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

поселя́ть несов.

1. сялі́ць, пасяля́ць;

2. перен. се́яць; (возбуждать, вызывать в ком-л.) выкліка́ць;

поселя́ть вражду́ се́яць варо́жасць;

поселя́ть трево́гу выкліка́цье́яць) трыво́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчува́льны, -ая, -ае.

1. Які адчуваецца, здольны выклікаць адчуванне.

А. подых ветру.

2. Моцны, значны.

А. ўдар па ворагу.

Адчувальныя выдаткі.

|| наз. адчува́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Выклікаць румянец на твары ў каго-н.; зрабіць румяным.

Мароз разрумяніў шчокі.

|| незак. разрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смяшы́ць, смяшу́, сме́шыш, сме́шыць; незак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. смех.

С. жартамі.

|| зак. насмяшы́ць, -смяшу́, -сме́шыш, -сме́шыць і рассмяшы́ць, -смяшу́, -сме́шыш, -сме́шыць; -сме́шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэраге́ннасць, ‑і, ж.

Здольнасць выклікаць злаякасныя пухліны. Канцэрагеннасць рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

erwcken

vt

1) будзі́ць

2) выкліка́ць, узбуджа́ць, абуджа́ць

Besrgnis ~ — выкліка́ць трыво́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

здэмаралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Разм. Выклікаць дэмаралізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

herufbeschwören

* vt выкліка́ць; накліка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)