street

[stri:t]

1.

n.

ву́ліца f.

2.

adj.

ву́лічны

- man in the street

- on easy street

- out on the street

- take to the streets

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

two-way

[,tu:ˈweɪ]

adj.

двухбако́вы, у або́два кіру́нкі

a two-way street — ву́ліца з двухбако́вым ру́хам

two-way trade — двухбако́вы га́ндаль

- two-way radio

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пабярэ́жніца Вуліца або дарога на беразе ракі (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Ве́сніцы ’плот з варотамі ў канцы вёскі’ (БРС, КТС), петрык. весніца ’тс’ (Мат. Гом.), маг., бабр., саліг. ве́сніцы//ве́шніцы (Бір., Шат.), усх.-палес. вешніца, вешніцы ’тс’ (Нар. сл.), весьніцы, весʼнʼіцы ’вароты ў двор’ (БРС, Арх. Бяльк., Сцяц. Нар., КТС, Сцяшк. МГ); ’вароты з перакладзін’ (Шат.); ’варотцы, фортка’ (Сцяшк. МГ), зэльв. ’вароты ў загарадзе, хляве’; ’рэдкія зубы’ (Сцяц.). Рус. пск. вешница ’вясковая вуліца, зарослая травой’; ’агароджаны ўчастак сялянскай сядзібы, дзе пасуць коней’, польск. wieśnice ’вароты, якія вядуць у вёску, весніцы’, wieśnicaвуліца з двара ў вёску’, чэш. vesnice ’вёска’. Лексема ўтворана ад прыналежнага прыметніка vьsь‑nь і суф. ‑ica (< vьsь ’дом роду’) і абазначала спачатку ’(агароджанае) месца, дзе знаходзіліся ўсе будынкі роду’. З’яўленне ‑ш‑ замест ‑с‑ ва ўсх.-бел. формах абумоўлена наступным палатальным нʼ, а не тым, што лексема паходзіць ад вешаць (параўн. П. Сцяцко, Нар. лекс., 14). Гл. веснікі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ву́зкі прям., перен. у́зкий;

~кая ву́ліцау́зкая у́лица;

в. практыцы́зму́зкий практици́зм;

~кае ко́а спецыялі́стаўу́зкий круг специали́стов;

~кія інтарэ́сыу́зкие интере́сы;

~кае ме́сцау́зкое ме́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

людне́ць, ‑ее; незак.

Разм.

1. Станавіцца людным, мнагалюдным. І раптам гадзін у дванаццаць вуліца пачала скора люднець. Арабей. Двор, ціхенькі даволі, Бязлюдны ў час такі, Люднеў, люднеў паволі І стаў, як вір ракі. Калачынскі.

2. перан. Набываць якасці чалавечнасці, пачцівасці, ветлівасці. У лесе людзі дзічэюць, а ў людзях люднеюць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакараце́ць, ‑ее; зак.

Стаць карацейшым, меншым па даўжыні. Сукенка пакарацела. □ Цяпер вуліца нібы пакарацела: неяк зусім непрыкметна мінаем адно скрыжаванне, другое, і вось ужо адкрылася наперадзе .. прывакзальная плошча. Савіцкі. // Стаць менш працяглым у часе. Быў канец лютага, ночы ўжо намнога пакарацелі, і таму, ледзь толькі змерклася, брыгада рушыла ў паход. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

between1 [bɪˈtwi:n] adv. : in between памі́ж; пасяро́д; у сярэ́дзіне;

The house was near a park but there was a street in between. Дом стаяў каля парку, але паміж была вуліца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

one-way

[,wʌnˈweɪ]

adj.

аднакіру́нкавы, аднабако́вы

one-way traffic — аднабако́вы рух

one-way street — ву́ліца з аднабако́вым ру́хам

one-way ticket — біле́т у адзі́н бок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́лачка

1. Невялікая вуліца (БРС).

2. Завулак (Бых., Ветк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)