кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

weighty [ˈweɪti] adj.

1. ця́жкі;

weighty steps ця́жкія кро́кі

2. ва́жны, ва́жкі;

weighty matters ва́жныя спра́вы;

weighty opinions аўтарытэ́тныя по́гляды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кардына́льны

(лац. cardinalis = галоўны)

самы важны, асноўны, істотны (напр. к-ыя змены);

к. лік — матэматычны эквівалент паняцця колькасці (параўн. ардынальны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

знамяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, выдатны па значэнню. Знамянальная дата. Знамянальныя падзеі.

2. Які мае асаблівы сэнс, асаблівае значэнне. Усе глядзелі на сцягі, як на нейкую знамянальную з’яву. Шамякін.

3. Які мае самастойнае значэнне. Знамянальныя часціны мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

giant​2 [ˈdʒaɪənt] adj.

1. гіга́нцкі;

giant trees гіга́нцкія дрэ́вы;

giant slalom гіга́нцкі сла́лам

2. ва́жны; веліза́рны;

giant mistakes сур’ёзныя памы́лкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paw

м. заал. паўлін (Pavo cristatus);

dumny jak paw — важны як паўлін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ва́жніца ’важнасць; важная асоба’ (іран.) (Гарэц.). Да важны 1 суфікс жаночага роду ‑іца.

Важні́ца ’вагавая’ (З нар. сл.). Да *ваг‑ьн‑іца < вага. Параўн. іншыя назвы месца, дзе важаць: вагавая (БРС), важыўня (Бяльк.), вагільнік (З нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

somebody

[ˈsʌm,bɑ:di]

1.

pron., n., pl. bodies

не́хта, хто́сьці, хто-не́будзь

2.

n.

не́хта (ва́жны)

She acts as if she were somebody — Яна́ трыма́ецца, бы́ццам яна́ не́хта ва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dignified

[ˈdɪgnɪfaɪd]

adj.

1) го́дны, по́ўны го́днасьці

2) ве́лічны; ва́жны

3) высакаро́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distinguished

[dɪˈstɪŋgwɪʃt]

adj.

1) сла́ўны, выда́тны; вядо́мы, ве́дамы

2) ва́жны, ста́тны, самаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)