гранд

(ісп. grande, ад лац. grandis = вялікі, важны)

спадчыннае званне вышэйшага дваранства ў Іспаніі (адменена ў 1931 г.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

знамяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, выдатны па значэнню. Знамянальная дата. Знамянальныя падзеі.

2. Які мае асаблівы сэнс, асаблівае значэнне. Усе глядзелі на сцягі, як на нейкую знамянальную з’яву. Шамякін.

3. Які мае самастойнае значэнне. Знамянальныя часціны мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

giant​2 [ˈdʒaɪənt] adj.

1. гіга́нцкі;

giant trees гіга́нцкія дрэ́вы;

giant slalom гіга́нцкі сла́лам

2. ва́жны; веліза́рны;

giant mistakes сур’ёзныя памы́лкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paw

м. заал. паўлін (Pavo cristatus);

dumny jak paw — важны як паўлін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ва́жніца ’важнасць; важная асоба’ (іран.) (Гарэц.). Да важны 1 суфікс жаночага роду ‑іца.

Важні́ца ’вагавая’ (З нар. сл.). Да *ваг‑ьн‑іца < вага. Параўн. іншыя назвы месца, дзе важаць: вагавая (БРС), важыўня (Бяльк.), вагільнік (З нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

somebody

[ˈsʌm,bɑ:di]

1.

pron., n., pl. bodies

не́хта, хто́сьці, хто-не́будзь

2.

n.

не́хта (ва́жны)

She acts as if she were somebody — Яна́ трыма́ецца, бы́ццам яна́ не́хта ва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dignified

[ˈdɪgnɪfaɪd]

adj.

1) го́дны, по́ўны го́днасьці

2) ве́лічны; ва́жны

3) высакаро́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

distinguished

[dɪˈstɪŋgwɪʃt]

adj.

1) сла́ўны, выда́тны; вядо́мы, ве́дамы

2) ва́жны, ста́тны, самаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

капіта́льны

(лац. capitalis = галоўны)

грунтоўны, карэнны; вельмі важны (напр. к. рамонт, к-ае даследаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пава́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, поўны годнасці, самавітасці. Сама [Гайная] трымала лейцы і сядзела гордая, паважная, як на троне. Шамякін. Каржакаватыя, паважныя дубы як бы застылі ў спрадвечным спакоі. Навуменка. // Разм. Вельмі важны; уплывовы. У кабінеце Пятра Іванавіча, дырэктара даволі паважнай установы, сядзеў галоўны бухгалтар Васіль Сазонавіч. Арабей.

2. Спакойны, няспешны, павольны. Паважныя рухі. □ Голас .. [Мікіты] стаў званчэйшы, а тэмп чытання больш паважны. Колас. Грузкай паважнай хадою прайшоў Няслаўскі разы два па пакоі. Мурашка.

3. Старэчы (пра ўзрост). Але нішто не кранала лорда. Мо таму быў прычынай больш чым паважны ўзрост. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)