Мігрэнь ’боль галавы’ (ТСБМ). З рус. мигре́нь ’тс’, якое з франц. migraine < с.-лац. hemicrania < ст.-грэч. ἡμι ’палавіна’ + κρανίον ’чэрап’: пры мігрэні боль пачынаецца ў адной палавіне галавы’ (Голуб-Ліер, 313).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пірамеі́н

[ад пірам(ідон) + (каф)еін]

лекавы прэпарат, які знімае боль і зніжае тэмпературу ў хворага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Glíederreißen

n -s боль [ламо́та] у суста́вах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mágendrücken

n -s боль пад ды́хавіцай [лы́жачкай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Múskelkater

m -s разм. му́скульны [мы́шачны] боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Záhnschmerz

m -es, -en зубны́ боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Záhnweh

n -(e)s зубны́ боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assuage [əˈsweɪdʒ] v. fml змякча́ць, палягча́ць, суціша́ць (боль, гора); наталя́ць (голад)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pang [pæŋ] n. во́стры боль; паку́ты;

pangs of conscience згрызо́ты сумле́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мігрэ́нь, ‑і, ж.

Нервовая хвароба, пры якой боль у асноўным паражае адну палавіну галавы.

[Фр. migrain.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)