Záhnweh

n -(e)s зубны́ боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Múskelkater

m -s разм. му́скульны [мы́шачны] боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glíederreißen

n -s боль [ламо́та] у суста́вах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mágendrücken

n -s боль пад ды́хавіцай [лы́жачкай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assuage [əˈsweɪdʒ] v. fml змякча́ць, палягча́ць, суціша́ць (боль, гора); наталя́ць (голад)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pang [pæŋ] n. во́стры боль; паку́ты;

pangs of conscience згрызо́ты сумле́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АЛЬГАЛАГНІ́Я

(ад грэч. algos боль + lagneia юр, сладастраснасць),

сексуальнае задавальненне, якое ўзнікае ад прычынення псіхічнага або фіз. болю аднаму з палавых партнёраў. Бывае актыўная, калі боль прычыняецца другому партнёру (садызм, эратычны тыранізм), і пасіўная, якая перажываецца індывідам у сувязі з пакутамі ад дзеянняў палавога партнёра (мазахізм, пакутніцтва, пасівітызм). Характэрна для паталагічных гіперролевых паводзін.

т. 1, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дако́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дакорлівы. Словам дакорным маці Боль несціханы варушыць. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мігрэ́нь, ‑і, ж.

Нервовая хвароба, пры якой боль у асноўным паражае адну палавіну галавы.

[Фр. migrain.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

toothache

[ˈtu:Өeɪk]

n.

зубны́ боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)