head-to-head​1 [ˌhedtəˈhed] n. барацьба́, бой урукапа́шную; сутыкне́нне твар у твар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спа́рынг

(англ. sparring)

трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

breakage [ˈbreɪkɪdʒ] n. звыч. pl.

1. лом; бой; палама́ныя або́ разбі́тыя прадме́ты

2. пало́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абарда́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абардажу. Абардажны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровапралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які суправаджаецца кровапраліццем. Кровапралітная вайна. Кровапралітны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разані́на ж., разг.

1. (драка) резня́; поножо́вщина;

2. (рукопашный бой) резня́, се́ча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ввяза́ться (вмешаться) умяша́цца; (впутаться) ублы́тацца; (вовлечься) уцягну́цца; (в бой) увяза́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рукапа́шны ’які ажыццяўляецца без зброі або халоднай зброяй (пра бой, сутычку)’, рукапа́шная ’бой, сутычка без прымянення зброі або з халоднай зброяй’ (ТСБМ), рукапа́шны ’ручной работы, самаробны’, руко́паш ’уручную’ (ТС). Ц.-слав. і стараж.-рус. рукопашь. Ад *rǫka (гл. рука) і *paxati (гл. пахаць) (Фасмер, 3, 220, 515).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фо́рсінг, ‑у, м.

Спец. Фарсіраваны бой у боксе, безупынная атака праціўніка.

[Англ. forsing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меч, мяча́, мн. мячы́, мячо́ў, м.

Старадаўняя халодная зброя, падобная на вялікі нож, востры з абодвух бакоў.

◊

Падняць меч на каго-н. — пачаць вайну, пайсці супраць каго-н.

Скрыжаваць мячы — пачаць паядынак, бой, спрэчку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)