eskorta

eskort|a

ж. эскорт; ахова; канвой; суправаджэнне;

pod ~ą — пад канвоем

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aegis

[ˈi:dʒɪs]

n.

1) Greek Myth. эгі́да f. (шчыт Зэ́ўса або́ Атэ́ны)

2) ахо́ва f.

the aegis of the law — пра́ўная ахо́ва

3) засту́пніцтва, кіраўні́цтва, апяку́нства n.; эгі́да f.

a conference under the aegis of the United Nations — канфэрэ́нцыя пад эгі́дай Аб’е́днаных На́цыяў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ва́рта ’варта, ахова’ (КЭС, лаг.; БРС, Яруш., Гарэц., Бесар., Сцяшк., Мядзв., Шпіл., Нас., Шат., Касп., Бяльк.). Ст.-бел. варта ’варта, каравул’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). Рус. дыял. (смал.) ва́рта, укр. ва́рта. Запазычанне з польск. warta (Булыка, Запазыч., 57), а гэта з ням. Warte ’тс’. Параўн. і чэш. varta ’тс’ (< ням.) (Махэк₂, 678; Кюнэ, Poln., 113).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эско́рт

(фр. escorte, ад іт. scorta)

1) ваенны канвой, ахова, суправаджэнне (напр. ганаровы э.);

2) група ваенных суднаў, прызначаная для аховы транспартных суднаў пры марскім пераходзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

guard​1 [gɑ:d] n.

1. вартавы́

2. ва́рта, ахо́ва;

be on guard быць/стая́ць на ва́рце, вартава́ць;

a guard of honour ганаро́вая ва́рта;

the President’s armed guard узбро́еная ахо́ва прэзідэ́нта

3. pl. the Guards гва́рдыя

4. BrE канду́ктар (у цягніку)

5. sport абараня́льная сто́йка (у боксе)

♦

be on one’s guard быць пі́льным/асцяро́жным;

be off one’s guard быць непадрыхтава́ным (да нападу і іншых нечаканасцей);

catch smb. off his guard заста́ць каго́-н. зняна́цку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ахра́на ’варта’ (Бяльк.), ахранка, ахраннік (БРС). Запазычана з рус. охрана, охранка, охранник (адносна апошніх двух гл. Крукоўскі, Уплыў, 48), што ў сваю чаргу ад ц.-слав. хранити, параўн. адпаведныя ўсходнеславянскія формы ахарона (укр. охорона, рус. охорона) ’ахова’, хараніць (укр. хоронити, рус. хоронить) ’хаваць’, якія ўзыходзяць да прасл. *xorna, *xorniti. Рус. няпоўнагалосныя формы разглядаюцца як «неаславянізмы», узнікшыя пад польскім уплывам, Кохман, Зб. Бархудараву, 194.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варта, ахова / пры суправаджэнні: канвой / для назірання: дазор, патруль, пост, пікет

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ва́рта

(польск. warta, ад ням. Warte)

1) ахова, каравул (напр. паставіць варту);

2) вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н. (напр. заступіць на варту).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аванга́рд

(фр. avant-garde, ад avant = наперадзе + garde ахова)

1) частка войска, якая знаходзіцца ўперадзе галоўных сіл у паходзе і пры наступленні, 2) перан. перадавая частка класа, грамадства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

defence [dɪˈfens] n. BrE

1. абаро́на (у розных знач.); ахо́ва;

the defence industry абаро́нная прамысло́васць;

the Ministry of Defence Міністэ́рства абаро́ны (у Вялікабрытаніі);

the Department of Defense Міністэ́рства абаро́ны (у ЗША)

2. (звыч. pl.) умацава́нні (абарончыя)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)