апало́гія

(гр. apologia)

празмернае ўсхваленне, абарона каго-н. або чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бундэсве́р

(ням. Bundeswehr, ад Bund = саюз + Wehr = абарона)

узброеныя сілы Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Fla

= Fliegerabwehr, Flug(zeug)abwehr – проціпаветраная абарона (ППА)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кругово́й кругавы́;

кругова́я ско́рость физ. кругава́я ско́расць;

кругова́я оборо́на воен. кругава́я абаро́на;

кругова́я пору́ка кругава́я пару́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пахі́стка ’акравак каляровай тканіны, ейны пруг, якія выкарыстоўваюцца як стужка ці аблямоўка’ (Шн. 3, Касп.). Да прасл. xystati () (гл. Трубачоў, Эт. сл., 8, 159). Паводле семантыкі, бел. лексема з’яўляецца роднаснай з укр. похистити ’схаваць, абараніць’, хиститися ’абгароджвацца, хавацца, прыкрывацца’, захистабарона’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́сніцтва, ‑а, н.

1. Гіст. У Маскоўскай Русі 15–17 стст. — парадак замяшчэння дзяржаўных пасад баярамі ў залежнасці ад знатнасці роду, а не ад асабістых заслуг.

2. перан. Абарона вузкамесніцкіх інтарэсаў. — Прабачце, але ў вашых развагах ёсць крыху месніцтва. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

defensive

[dɪˈfensɪv]

1.

adj.

абаро́нчы; абаро́нны, прызна́чаны для абаро́ны

2.

n.

абаро́нная пазы́цыя; абаро́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pleadings

[ˈpli:dɪŋz]

n., pl., Law

судо́вая працэду́ра (пада́ча ска́ргі ў суд про́сьбітам і абаро́на абвінава́чанага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rampart

[ˈræmpɑ:rt]

n.

1) абаро́нны вал, ша́нец -ца m.; загаро́дка f.

2) абаро́на, ахо́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прибе́жище ср., книжн. прыста́нішча, -шча ср., прыста́нак, -нку м.; (приют) прыту́лак, -лку м.; (защита) абаро́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)