раство́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раствору; прызначаны для прыгатавання раствору. Хутка Зіна пачала працаваць мулярам, а Зоя пайшла ў брыгаду на растворны вузел. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйкапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для вырабу рэек пры дапамозе пракаткі. Рэйкапракатны стан.

2. у знач. наз. рэйкапрака́тная, ‑ай, ж. Цэх, майстэрня для вырабу, пракаткі рэек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смычко́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка. Смычковыя інструменты. // Які прызначаны для выканання на такіх інструментах; які выконваецца на такіх інструментах. Смычковы квартэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцёкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які сцякае куды‑н. Сцёкавыя воды.

2. Які мае сцёк (пра вадаёмы). Сцёкавае возера.

3. Прызначаны для сцёку чаго‑н. Сцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыката́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з вытворчасцю трыкатажу. Трыкатажная фабрыка. Трыкатажная прамысловасць. // Прызначаны для вырабу трыкатажу. Трыкатажная машына.

2. Зроблены з трыкатажу. Трыкатажныя вырабы. Трыкатажны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэза́ўрус, ‑а, м.

1. Аднамоўны (тлумачальны або тэматычны) слоўнік, які поўна ахоплівае лексіку дадзенай мовы.

2. Поўны, семантычна сістэматызаваны галіновы тэрміналагічны слоўнік, прызначаны для інфармацыйнага пошуку.

[Ад грэч. thēsauros — скарб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устано́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для ўстаноўкі чаго‑н. Установачная шруба. Установачная дошка.

2. Які дае ўстаноўку (у 3 знач.), прынцыпова важны. Установачныя тэзісы. Установачны артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фека́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фекалій, з’яўляецца фекаліямі. Фекальныя масы. // Які мае ў сваім саставе фекаліі. Фекальныя ўгнаенні. // Прызначаны для фекалій. Фекальныя помпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрака. Фрачны гузік. // Прызначаны для нашэння з фракам. Фрачная сарочка.

•••

Фрачная пара — касцюм, які складаецца з штаноў і фрака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлюло́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлюлозы, прызначаны для вырабу цэлюлозы. Цэлюлозная вата. □ А на самай лукавіне Амура будуецца буйнейшы на ўсходзе цэлюлозны камбінат. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)