Дэ́сань ’узор’ (БРС), дасэ́ні ’ўзор ткання ў выглядзе ромбаў’ (Шат.), дэ́сань (Сл. паўн.-зах.), дысэ́ні (Жд. 1). Ужо Шатэрнік (80) меркаваў, што гэта з польск. deseń (а гэта з франц. dessin; так аб польск. слове і Брукнер, 88). Параўн. і дэсянёвый ’узорысты’ (Шатал.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Буймі́стр ’бурмістр’ (Нас.). Як думае Апель, РФВ, 3, 87 (за ім і Фасмер, 1, 246), гэта беларускае слова ўзнікла з бурмістр (гл.) пад уплывам слова бу́йны (параўн. бурмі́шча). Але, магчыма, гэта не так. Хутчэй можна думаць пра дысіміляцыю р–р > й–р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́бліɣам у выразе: «вобліɣам гэта табе выйдзе» (Бір. Дзярж.). Гл. вобмег, вомег.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ві́чка ’мышыны гарох’ (Шатал.). Памяншальнае да віка, паколькі расліна гэта нагадвае віку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Супёлка: гэта шинѣль якъ супёлка ’цесная або вузкая’ (Шымк. Собр.). Гл. сапёлка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свы́ше​II предлог с род. звыш (чаго); больш за;

э́то свы́ше мои́х сил гэ́та звыш маі́х сіл;

свы́ше ста челове́к звыш ста чалаве́к (больш за сто чалаве́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перетя́гивать несов., в разн. знач. пераця́гваць;

перетя́гивать на свою́ сто́рону пераця́гваць на свой бок;

эта ча́шка весо́в перетя́гивает гэ́та ша́ля пераця́гвае;

перетя́гивать та́лию по́ясом пераця́гваць та́лію по́ясам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сли́шком нареч. зана́дта, заду́жа, залі́шне; (очень) ве́льмі;

сли́шком мно́го нали́ли воды́ зана́дта мно́га налілі́ вады́;

не сли́шком приле́жно не ве́льмі стара́нна;

э́то уж сли́шком гэта ўжо зана́дта.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

согласова́ться

1. сов. и несов. (быть в соответствии с чем-л.) адпавяда́ць;

это постановле́ние не согласу́ется с пре́жним гэ́та пастано́ва не адпавяда́е ране́йшай;

2. несов., грам. дапасо́ўвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

су́щий

1. (существующий) уст. і́сны;

2. перен., разг. сапра́ўдны, чы́сты, адзі́н;

э́то су́щий пустя́к гэ́та чы́стае (адно́) глу́пства;

су́щая пра́вда чы́стая пра́ўда;

су́щий чёрт разг. сапра́ўдны чорт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)