Ра́ца ’пажаданне, віншавальная прамова’ (валож., Жыв. сл.; Стан.). Гл. рацэя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unieruchamiać

незак. спыняць, затрымліваць; прыводзіць у стан нерухомасці; паралізаваць;

unieruchamiać złamaną rękę gipsem — фіксаваць зламаную руку гіпсам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bierny

biern|y

1. пасіўны; бяздзейны; млявы;

2. хім. інертны;

3. грам. залежны;

strona ~a — залежны стан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бортрады́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Асоба, якая ўваходзіць у склад лётнага экіпажа, падтрымлівае сувязь з зямлёй і адказвае за стан радыёапаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраджэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. выраджацца — вырадзіцца; страта вышэйшым фізічных або псіхічных якасцей; дэгенерацыя. Выраджэнне гатункаў раслін. Маральнае выраджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вазго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Непасрэдны пераход рэчыва пры награванні з цвёрдага ў газападобны стан (мінаючы вадкую фазу); сублімацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Імкнуцца захаваць бадзёры выгляд, стан. На людзях [Зіна] стрымлівалася, нават бадзёрылася, а дома дасць волю слязам. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баязлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць, стан баязлівага. Страх і баязлівасць засвяціліся ў .. [Насціных] вачах. Чорны. І крохкая баязлівасць злёгку кранула Рыгорава пачуццё. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абледзяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абледзянець.

•••

Абледзяненне Зямлі — значнае пашырэнне плошчы мацерыковага лёду прыпалярных і горных абласцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмарачэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмарачыцца. Я раптам адчуў прыемную, да абмарачэння, да кружэння ў галаве, слабасць. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)