бязла́дны, ‑ая, ‑ае.

1. У якім няма ніякага парадку, ладу; хаатычны. Да моста рынуўся бязладны натоўп пехацінцаў, іх да парэнчаў прыціскалі коннікі. Грахоўскі. Збіраў [Блешчык] думкі, якія разляталіся бязладныя роем. Лынькоў.

2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці, рытму. Наколькі можна было зразумець яе [дырэктрысы] бязладны ад хвалявання расказ, Томі быў адвезены дахаты яшчэ раніцай нейкай жанчынай. Лынькоў. Паволі прыходзілі ў .. парадак дагэтуль неасэнсаваныя, бязладныя думкі. Пестрак. Няйначай, як у іх тут была вялікая бязладная гамонка Ці нейкі невядомы рытуал, кожны рабіў што хацеў. Скрыган.

3. Пазбаўлены пэўнай арганізаванасці, планамернасці. У зале пасяджэнняў Камітэта, які займаўся справамі каланіяльных краін, падапечных і залежных тэрыторый, панавала тая бязладная атмасфера, калі кожны быў заняты сваімі справамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

резо́н м., разг.

1. (разумное основание) ра́цыя, -цыі ж., слу́шнасць, -ці ж.;

нет никако́го резо́на так де́лать няма́ нія́кай ра́цыі гэ́так рабі́ць;

2. (довод) уст. до́вад, -ду м.;

не принима́ть резо́нов не прыма́ць до́вадаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

answer1 [ˈɑ:nsə] n.

1. адка́з;

in answer to your letter у адка́з на ваш ліст;

I rang the bell, but there was no answer. Я пазваніў (у дзверы), але адказу не было.

2. тлумачэ́нне, рашэ́нне;

There is no simple answer to the problem. Няма простага рашэння гэтай праблемы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hide1 [haɪd] n.

1. звяры́ная ску́ра (нявырабленая і вырабленая)

2. infml чалаве́чая ску́ра

3. (паляўні́чая) заса́да, тайні́к

have/tan smb.’s hide dated, infml стро́га пакара́ць каго́-н.;

not see hide nor hair of smb./smth. infml і по́чуту няма́, нічо́га не чува́ць пра каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unity [ˈju:nəti] n.

1. адзі́нства;

unity of purpose адзі́нства мэ́ты;

The picture lacks unity. У карціне няма адзінства.

2. math. адзі́нка

3. гармо́нія; зго́да; згуртава́насць;

live together in unity жыць у зго́дзе;

national unity нацыяна́льная е́днасць

4. pl. the unities пра́вілы адзі́нства ча́су, ме́сца і дзе́яння (у класічнай драме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

двор1, , м.

  1. Участак зямлі паміж гаспадарчымі будынкамі.

    • Выйсці з хаты на д.
  2. Сялянскі дом з усімі будынкамі каля яго; асобная сялянская гаспадарка.

    • Вёска на сорак двароў.
  3. Маёнтак (гіст.).

    • Панскі д.
  4. Памяшканне, будынак спецыяльнага прызначэння (у калгасе, саўгасе).

    • Жывёльны д.
    • Птушыны д.

  • Манетны двор — дзяржаўнае прадпрыемства, дзе адбываецца чаканка манет і вырабляюцца ордэны, медалі і інш.

  • На дварэ — на адкрытым паветры, не ў хаце.

  • Заезны двор (дом) — у дарэвалюцыйнай Беларусі: дом пры дарозе з начлегам і месцам для коней.

  • Ні кала ні двара ў каго (разм.) — няма нічога.

|| прым. дваровы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адрэ́заць, ; зак.

  1. што і чаго. Аддзяліць рэжучым інструментам.

    • А. кавалак хлеба.
    • Сем разоў адмерай, адзін раз адрэж (прыказка).
  2. што і чаго. Аддзяліць межаваннем (зямельны ўчастак).

  3. перан. Аддзяліць, парушыць сувязь паміж кім-, чым-н.

    • А. частку войска ад галоўных сіл.
    • А. дарогу.
  4. Рэзка, катэгарычна сказаць, заявіць (разм.).

    • — Мне з вамі няма чаго гаварыць! — адрэзала жанчына.

|| незак. адразаць, і адрэзваць, .

|| наз. адразанне, , адрэзванне, і адрэз, .

  • Лінія адрэзу (па якой трэба адрэзаць).
  • Галаву даю на адрэз, што гэта так (запэўненне ў праўдзівасці чаго-н. і разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

яблык, , м.

Плод яблыні.

  • Летні сорт яблыкаў.
  • Яблыку няма дзе ўпасці (перан. надта цесна).
  • Я. ад яблыні недалёка адкочваецца (прыказка пра таго, хто атрымаў у спадчыну дрэнныя звычкі ад бацькі, маці).

  • Адамаў яблык — кадык.

  • Вочны яблык — шарападобнае цела вока.

  • У яблыкі — з цёмнымі круглымі плямамі на поўсці (пра коней).

  • Яблык разладу (кніжн.) — прычына, прадмет спрэчкі, сваркі, разладу [паводле старажытнага грэчаскага міфа пра кінуты багіняй разладу Эрыдай яблык з надпісам «найпрыгажэйшай» і як з-за гэтага ўзнікла спрэчка паміж багінямі Герай, Афінай і Афрадытай].

|| памянш. яблычак, .

|| прым. яблычны, .

  • Я. сок (з яблыкаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

nie

1. не;

nie widzę nikogo — я нікога не бачу;

nie ma go tutaj — яго тут няма;

nie ma co narzekać — няма чаго скардзіцца (наракаць);

(to) anioł nie kobieta — гэта не жанчына, а анёл;

2. узмацняльная часціца (часта не перакладаецца)

jak nie krzyknie! — як закрычыць!;

czego tam nie było! — чаго там толькі не было!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знайсці, ; зак.

  1. Заўважыўшы, узяць; выявіць у выніку пошукаў, назіранняў, роздумаў і пад.

    • З. грыб.
    • З. грошы на дарозе.
    • З. згубленую рэч.
    • З. выхад з цяжкага становішча.
    • З. новы спосаб рашэння задачы.
    • З. апраўданне чаму-н.
  2. Заспець, убачыць, выявіць дзе-н. ці ў якім-н. стане.

    • Не з. дома сябра.
    • З. каго-н. ляжачым хворым.
  3. каго-што ў кім-чым. Зазнаць, сустрэць што-н. з боку каго-, чаго-н.

    • З. ў чым-н. суцяшэнне.
    • Я не знайшоў у гэтым нічога асаблівага.
    • З. добрага дарадчыка ў кім-н.
  4. каго-што або з дадан. сказам. Прыйсці да высновы, палічыць, прызнаць, склаўшы думку пра каго-, што-н.

    • З., што таварыш праў.
    • З. неабходным паведаміць аб прыездзе.
    • Урач знайшоў яго здаровым.
  5. прош. час, знайшоў (незак. цяпер. знаходзіць) з займ. ва ўскосн. скл. або з прысл. і з інф. Ужыв. пры іранічных адносінах да каго-, чаго-н. (разм.).

    • Знайшоў чаму радавацца (няма чаму радавацца).
    • Знайшлі з-за чаго сварыцца (няма з-за чаго сварыцца).
    • Знайшоў дурня (выражэнне нязгоды з кім-, чым-н., адмаўлення ад чаго-н.).

  • Знайсці сабе смерць (магілу) дзе (высок.) — памерці, загінуць дзе-н.

  • Знайсці сябе — зразумець сваё прызванне, прызначэнне, правільна вызначыць свае інтарэсы, схільнасці.

|| незак. знаходзіць, .

|| наз. знаходжанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)