wíderspruchslos

1.

a беспярэ́чны

2.

adv без пярэ́чанняў, бясспрэ́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

régenlos

a без дажджу́;

ein ~er Sómmer засу́шлівае ле́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábsichtslos

1.

a ненаўмы́сны

2.

adv без наме́ру, незнаро́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Базу́манка, безу́менка (палес.) ’дошка таўшчынёй 50 мм’ (Лысенка Жыт.); бязу́мінка ’тонкая дошка, менш цалі’ (Бяльк.). Параўн. укр. бези́менка ’дошка таўшчынёй менш вяршка, але таўсцейшая за шалёўку’ (Грынч.), рус. безыме́нна, безымя́нка ’тс’, безымя́нники ’бярвенні, якія кладуцца замест фундамента’. Першапачаткова назва дошкі «без імя, без назвы» (параўн. яе вызначэнне: «менш…, але таўсцей…»), дошка без пэўнай назвы. Параўн. Даль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бязло́пасцевы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае лопасці, без лопасцей. Бязлопасцевае вясло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяска́рны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся без пакарання, не пакараны. Бяскарны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссу́фіксны, ‑ая, ‑ае.

Што ўтвараецца без дапамогі суфіксаў. Бяссуфікснае ўтварэнне назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безрулявы́, ‑ая, ‑ое.

Спартыўная (акадэмічная) лодка для двух весляроў без рулявога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што і без дап.

Кончыць скародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяззу́бець, ‑бею, ‑бееш, ‑бее; зак.

Разм. Застацца без зубоў, стаць бяззубым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)