штука́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы.

2. Той, хто вырабляе штукі (у 4 знач.), выдумшчык, жартаўнік.

|| ж. штука́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. штука́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манапалі́ст м.

1. эк., паліт., тс. перан. Monopolst m -en, -en;

2. камерц. (той, хто карыстаецца манаполіяй на продаж) Allinhändler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

начле́жнік м.

1. Schlfgast m -es, -gäste;

2. (той, хто начуе ў начлежцы) bdachlose (sub) m -n, -n, der im Nchtasyl übernchtet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ДАКТЫЛАЛО́ГІЯ

(ад дактыла... + ...логія),

спосаб зносін глухіх людзей з дапамогай ручной азбукі. Шырока выкарыстоўваецца ў першапачатковы перыяд абучэння глухіх дзяцей (у дзіцячым садку і школе) як вядучы сродак фарміравання мовы і зносін, таксама адзіны сродак зносін сярод слепаглуханямых. У ручной азбуцы столькі ж знакаў, колькі літар у алфавіце. Паводле абрысу многія дактыльныя знакі нагадваюць літары і звычайна паказваюцца пальцамі адной рукі. Той, хто гаворыць, мяняе фігуры з пальцаў, а той, хто ўспрымае, складае з іх словы. Мовы з рознымі алфавітамі маюць кожная сваю дактылалагічную сістэму. На Беларусі пашырана рус. Д. Законам Рэспублікі Беларусь аб сац. ахове інвалідаў (1991) мова жэстаў прызнаецца ў якасці сродку міжасобасных зносін, навучання і прадастаўлення паслуг перакладу.

т. 6, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

who

[hu:]

pron.

1) хто

2) які́, яка́я

The girl who spoke last is my best friend — Дзяўчы́на, яка́я выступа́ла апо́шняя — мая́ найле́пшая сябро́ўка

3) хто, той

Who is not for us is against us — Хто ня з на́мі, той супро́ць нас

- who’s who

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бульдазеры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто працуе на бульдозеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валакі́тчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто стварае валакіту, займаецца валакітай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валю́тчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца незаконнымі валютнымі аперацыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашы́вец, ‑шыўца, м.

Разм. груб. Той, хто завашывеў; неахайны, брудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візіцёр, ‑а, м.

Уст. Той, хто прыязджае з візітам; наведвальнік.

[Фр. visiteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)