рэпетытар назоўнік | мужчынскі род

  1. Настаўнік, звычайна дамашні, які рэпеціруе (у 2 знач.) каго-н.

  2. Вопытны спецыяліст, які праводзіць групавыя ці індывідуальныя рэпетыцыі з акцёрамі.

    • Р. па вакалу.
    • Р. па балету.

|| жаночы род: рэпетытарка.

|| прыметнік: рэпетытарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кліпме́йкер

(англ. clipmaker, ад clip = стрыгчы, рабіць выразкі + maker = стваральнік)

спецыяліст па вытворчасці відэакліпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мультыпліка́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Фотакамера з некалькімі аб’ектывамі, якая дае адначасова многа здымкаў з аднаго і таго ж прадмета, а таксама прылада для размножвання копій.

2. Спецыяліст па мультыплікацыі.

[Лат. multiplicator — памнажаючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́нер, ‑а, м.

Той, хто кіруе чыёй‑н. трэніроўкай; спартсмен, спецыяліст, які навучае якому‑н. віду спорту ці ўдасканальвае ў ім. Трэнер гімнастычнай секцыі. Трэнер футбольнай каманды. Трэнер па боксу.

[Англ. trainer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванадрэ́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст, які вырабляе мэблю з каштоўных сартоў драўніны. З зялёнага Палесся і з берагоў быстраплыннага Нёмана, з Віцебшчыны і з Магілеўшчыны пайшлі будаўнікі — .. цесляры і чырванадрэўшчыкі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспе́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Спецыяліст для правядзення экспертызы па якому‑н. спрэчнаму ці няяснаму пытанню. [Адвакат:] — Вам [Лабановіч] сапраўды ставяць у віну напісанне адозвы да настаўнікаў. Такое заключэнне далі эксперты. Колас.

[Ад лац. expertus — вопытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыягнастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Паставіць (ставіць) дыягназ. Д. хваробу.

2. Устанавіць (устанаўліваць) тэхнічны стан машын, механізмаў.

|| наз. дыягнастава́нне, -я, н. і дыягно́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. Дыягнаставанне хваробы. Тэхнічная дыягностыка. Спецыяліст па дыягностыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы. Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае. Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ана́там

(гр. anatome = рассячэнне)

спецыяліст у галіне анатоміі або прэпаравання трупаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бальнео́лаг

(ад лац. balneum = лазня, купанне + -лаг)

спецыяліст у галіне бальнеалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)