зга́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца.

Зак. да га́дзіцца.

згадзі́цца ​1, згаджу́ся, зго́дзішся, зго́дзіцца; зак.

1. Даць згоду на што‑н. — Такога мужа за тры грошы можна купіць. Мусібыць на свеце адна пані Даміцэля і згадзілася пайсці за яго замуж. Колас.

2. Прыйсці да згоды (у 2 знач.); пагадзіцца з чым‑н. — Відаць, з Мацеем нешта здарылася, — згадзіліся ўсе на адным меркаванні. Шамякін.

3. Выказаць згоду з кім‑, чым‑н., прызнаць правільным, пацвердзіць што‑н. — Патрабаваць трэба падвышэння, — абазваўся той. — Праўду кажаш, — згадзіўся Пніцкі. Чорны. Думка была слушная, і Віктар павінен быў з ёю згадзіцца. Маўр.

згадзі́цца ​2, ‑дзі́цца; зак.

Аказацца карысным, прыгодным для чаго‑н.; спатрэбіцца. Дрэва патачыў чарвяк, на хаты яно лонаўцам не згадзілася. Пташнікаў. За горадам, у баку ад княжага замка, ужо з самага набліжэння фронту не працавала панская пільня. Цяпер яна згадзілася на выраб лесу на патрэбы войска. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.

1. Садзіць некаторы час.

2. Разм. Марна зрасходаваць, патраціць. Прасадзіць грошы. □ [Ярошка:] Будзеш збіраць-збіраць, капіць-капіць, а потым прасадзіш усё за адзін раз у марным месцы. Дамашэвіч. // Прагуляць (у якой‑н. гульні). — Вот угадае паставіць, — здзівіўся банкір, адлічваючы тры рублі. — Я ж табе чатыры прасадзіў. Колас.

3. Разм. Прабіць, пракалоць, праткнуць. Прасадзіць нагу. □ Выжлятнік .. стаў дзічыцца, палохацца дрэў, што, здавалася, нагінаюць увачавідкі дзіды, каб праткнуць — прасадзіць яму навылёт нутро. Пташнікаў. На нагах — лапці, сплеценыя спецыяльна для рыбалкі, каб не прасадзіць пад вадою нагу аб якую патырчаку. Місько.

4. Прасунуць што‑н. праз што‑н. Хлопчык прасадзіў руку між дротам і шкрабануў па шыбе. Кулакоўскі. Свіння, не бачачы ратунку, рынулася ў плот, каб выскачыць у свой агарод, але плот быў моцны, і яна, прасадзіўшы галаву, ніяк не магла выцягнуць другой палавіны. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umlaufen

I úmlaufen

* vi (s)

1) знахо́дзіцца ў абаро́це (пра грошы)

ein Gerücht läuft um — хо́дзіць чу́тка [пагало́ска]

2) цыркулява́ць (пра кроў)

3) канча́цца, міна́ць (пра час)

II umláufen

* vt а(б)бяга́ць (каго-н., што-н.), бе́гаць (вакол каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Streit

m -(e)s, -e

1) спрэ́чка; сва́рка

mit j-m ~ ánfangen* — заспрача́цца з кім-н.; пача́ць сва́рку

◊ ríchtige Ábrede macht kéinen ~ — угаво́р даражэ́й за гро́шы

2) спра́ва, працэ́с, спрэ́чкі (у судзе)

3) схва́тка, суты́чка, бой

éinen ~ vom Záune bréchen* — пачына́ць спрэ́чку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínter=

I

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух назад, размяшчэнне ззаду чаго-н.: híntergehen* ісці́ наза́д; захо́дзіць зза́ду

II

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на патаемнае дзеянне, падман: hinterzíehen* уто́йваць (грошы), ухіля́цца ад плацяжу́

2) на пакіданне, адкладванне: hinterlássen* пакіда́ць пасля́ сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyłożyć

зак.

1. выкласці, вылажыць, выняць; дастаць;

wyłożyć ze skrzyni — выняць са скрыні;

2. выслаць, выкласці; абкласці; абліцаваць;

wyłożyć ściany kaflami — выкласці сцены кафляй;

3. выдаткаваць, зрасходаваць;

wyłożyć pieniądze na co — выдаткаваць грошы на што;

4. вытлумачыць; выкласці;

wyłożyć kołnierz — адкласці каўнер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błoto

н.

1. гразь;

~o uliczne — вулічная гразь;

(pieniądze) jak w ~o wrzucił — (грошы) выкінуў як у гразь;

zmieszać kogo z ~em — змяшаць каго з граззю;

stoczyć się w ~o — скаціцца ў балота (у гразь);

2. ~a мн. балоты;

~a pińskie — пінскія балоты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciężki

ciężk|i

1. цяжкі;

2. цяжкі; грувасткі; няўклюдны;

3. цяжкі; складаны;

4. разм. няздатны; няздольны;

~i do matematyki — няздатны (няздольны) да матэматыкі;

~a atletyka спарт. цяжкая атлетыка;

~i przemysł — цяжкая прамысловасць;

~a głowa — дурная галава; дурань;

~ie pieniądze (~i grosz) — вялікія грошы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

free​1 [fri:] adj.

1. свабо́дны, во́льны;

free time во́льны час;

a free translation во́льны перакла́д;

free speech свабо́да сло́ва;

set free вызваля́ць

2. бяспла́тны, дармавы́, дармо́вы;

free of duty бяспо́шлінны;

Admission is free. Уваход бясплатны.

3. (from/of) пазба́ўлены (чаго-н. непажаданага);

free from care пазба́ўлены турбо́т, бестурбо́тны, бесклапо́тны

4. (with) шчо́дры;

She is free with her money. Яна шчодрая на грошы.

♦

free and easy раскава́ны (у паводзінах), бесцырымо́нны;

have/give a free hand мець/даць по́ўную свабо́ду дзе́янняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

own​1 [əʊn]adj., pron. свой; ула́сны;

She has money of her own. У яе ёсць свае грошы;

see smth. with one’s own eyes ба́чыць што-н. на свае́ во́чы

♦

(all) on one’s own сам, без дапамо́гі; адзі́н;

come into one’s own атрыма́ць нале́жнае, дабі́цца свайго́; атрыма́ць прызна́нне, уступа́ць у свае́ правы́;

get one’s own back on smb.infml разлі́чвацца/квіта́цца з кім-н.;

hold one’s own стая́ць на сваі́м;

The patient is holding his own. Пацыент змагаецца з хваробай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)