кампараты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м. (спец.).
Граматычная катэгорыя прыметніка і прыслоўя, якая абазначае большую ступень праяўлення прыметы ў параўнанні з той жа прыметай, названай у звычайнай ступені (напр., лепшы, лепш, цяплейшы, цяплей).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цудадзе́й, -я, мн. -і, -яў, м.
Вялікі майстар сваёй справы; той, хто ўмела, па-мастацку валодае чым-н.
А які ён на кухні ц.!
|| ж.цудадзе́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзе́ек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аднафамі́лец, ‑льца, м.
Той, хто мае з кім‑н. няродным аднолькавае прозвішча. [Рыгор] здзіўлена пазіраў на мужчыну, не адважваючыся спытацца, ці той самы гэта Кірылюк, ці, можа, які аднафамілец.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пісьме́ннік, ‑а, м.
Той, хто піша літаратурныя творы; той, для каго літаратурная дзейнасць з’яўляецца прафесіяй. Максім Адамавіч Багдановіч належыць да ліку выдатнейшых беларускіх пісьменнікаў — класікаў пачатку 20 стагоддзя.«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укла́дчык1, ‑а, м.
Той, хто робіць уклад 2 (у 1 знач.); уладальнік грашовага ўкладу.
укла́дчык2, ‑а, м.
Той, хто займаецца ўкладваннем чаго‑н. Укладчык рэек. Брыгада ўкладчыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕРТЫЛЬЁН, Бертыён (Bertillon) Альфонс (22.4.1853, Парыж — 13.2.1914), французскі крыміналіст. Распрацаваў сістэму прыёмаў раскрыцця злачынства — судовую ідэнтыфікацыю, якая да пач. 20 ст.наз. бертыльянаж; потым выцеснена дактыласкапіяй. Удзельнічаў у суд. працэсе па справе Дрэйфуса ў якасці эксперта і даў памылковае заключэнне, па якім той быў асуджаны.