Brief

m -(e)s, -e

1) пісьмо́, ліст, пасла́нне, до́піс

2) дакуме́нт, акт; пасве́дчанне

◊ ich gbe dir ~ und Segel — ты мо́жаш быць ва мне ўпэўнены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

duern

I

vi праця́гвацца, до́ўжыцца

es wird lnge ~, bis… — про́йдзе мно́га ча́су, паку́ль…

II

vi, vimp выкліка́ць шкадава́нне

es duert mich, dass… — мне шкада́, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

alt

a

1) стары́, пажылы́

2) стары́, ране́йшы, былы́

wie ~ sind Sie? — ко́лькі Вам гадо́ў?

ich bin 30 Jhre ~ — мне 30 гадо́ў

älter wrden — старэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БАРАТЫ́НСКІ Яўген Абрамавіч

(2.3.1800, в. Вяжля Тамбоўскай вобл., Расія — 11.7.1844),

рускі паэт. Вучыўся ў Пажскім корпусе ў Пецярбургу (1812—16). У 1819—26 на вайск. службе. У 1826 выйшаў у адстаўку і пасяліўся ў Маскве. Апошнія гады жыў у падмаскоўным маёнтку Муранава. У 1844 паехаў у Італію, памёр у Неапалі. Пахаваны ў Пецярбургу. У элегіях і пасланнях («Фінляндыя», «Разупэўненне», «Прызнанне», «Дзве долі» і інш.) раскрыў унутрана супярэчлівы, раздвоены душэўны свет сучасніка. Для твораў 2-й пал. 1820—30-х г. характэрныя матывы адзіноты і смутку («Стансы»), напружаная філасафічнасць (паэмы «Баль», «Цыганка», вершы «Апошняя смерць», «Убогі дар мой, голас мой нягучны», «Ланцуг мне лёс наканаваў» і інш.). Аўтар паэм «Піры», «Эда» (абедзве 1826), «Перасяленне душ» (1828), аповесці «Пярсцёнак» (1831). У зб. вершаў «Сутонне» (1842) супярэчлівасць гіст. прагрэсу і эстэт. прыроды чалавека, праломленая праз трагічную свядомасць паэта.

Тв.:

Стихотворения;

Поэмы. М., 1982;

Стихотворения;

Проза;

Письма. М., 1983.

Літ.:

Лебедев Е. Тризна: Кн. о Е.А.Боратынском. М., 1985;

Тойбнин И.М. Тревожное слово: (О поэзии Е.А.Баратынского). Воронеж, 1988;

Песков А.М. Боратынский: Истинная повесть. М., 1990.

т. 2, с. 300

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bore

I [bɔr]

1.

v.i.

1) сьвідрава́ць, перакру́чваць

2) быць пада́тным на сьвідрава́ньне

This wood bores well — Гэ́тае дрэ́ва лёгка сьвідру́ецца

3) прабіва́цца, прапіха́цца напе́рад

2.

v.t.

1) сьвідрава́ць дзі́рку

2) прако́пваць; прабіва́ць (тунэ́ль)

3) буры́ць, сьвідрава́ць углы́б, прабіва́ць грунт

4) прапіха́цца, прабіва́ць сабе́ даро́гу

3.

n.

прасьвідрава́ная адту́ліна, дзі́рка

II [bɔr]

1.

v.t.

апры́краць, надаку́чваць

He bores me to death — Ён надаку́чыў мне да сьме́рці

I am bored — Мне ну́дна

2.

n.

ну́дны, надаку́члівы чалаве́к або́ заня́так

III [bɔr]

v., p.t. of bear I

IV [bɔr]

n.

мо́цны акія́нскі прылі́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ляжа́ць

1. legen* vi;

кні́гі ляжа́ць на стале́ die Bücher legen auf dem Tisch;

2. (пра абавязкі, клопат і г. д.) bliegen [oblegen]* vi (на кім-н. D);

на мне ляжы́ць кло́пат es bliegt mir zu srgen, mir liegt es ob zu srgen;

на мне ляжы́ць адка́знасць ich trge die Verntwortung;

ляжа́ць у асно́ве zugrnde [zu Grnde] legen*;

у мяне́ душа́ не ляжы́ць das legt mir nicht; ich empfnde kine Zneigung (да каго-н., да чаго-н. für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ля1 ’каля’ (ТСБМ, Мікуц., Мал., Мядзв., Касп., Шат., Бяльк., Я., Сл. ПЗБ), укр. чарніг. ля ’тс’ — скарочаная форма другаснага прыназоўніка каля, які паходзіць з прасл. kolo, па форме — роднага склону назоўніка kolo (ESSJ SG, 1, 88–91; Шуба, Прыназоўнік, 41–43).

Ля2 ’глянь, бач’, якое стала ў некаторых гаворках пабочным словам (Сцяшк., Сл. ПЗБ). Як пабочнае слова вядома і ва ўкр. гаворках. Скарочанае глянь, ад якога адпала пачатковае г‑ (Карскі, 1, 371; ён жа, Труды, 380), пасля канчатак.

Ля3, палес. ля мэ́нэ ’дзеля мяне, паводле мне’ (драг., З нар. сл.; Сл. ПЗБ), ’для’ (Касп., Ян., Мікуц.; ельск., Мат. Гом.). Да для (гл.). Узнікла ў выніку адпадзення д‑ перад ‑л‑ (Карскі, 1, 352). Аб узнікненні для шляхам перакрыжавання прасл. dlʼa (< dělʼa) і dьlʼa ’даўжыня’ гл. ESSJ SG, 1, 55–59; Трубачоў, Эт. сл., 4, 234–235; SP, 3, 154–156). Аб ужыванні варыянтаў-сінонімаў длядзеля гл. Шуба (Прыназоўнік, 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́чага займ. адмоўн (+ inf) разм. nichts;

мне не́чага яму́ сказа́ць ich hbe ihm nichts zu sgen;

не́чага здзіўля́цца, што… es ist nichts zu verwndern, dass…;

не́чага рабі́ць da ist nicht zu mchen;

і гаварыць не́чага! usgeschlossen!;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сасні́цца, сасні́ць träumen vi;

мне сасні́лася, што … ich träumte, dass …, ich träumte … (von D);

я сасні́ў сон ich hatte inen Traum;

яму́ сасні́лася, нібы́та ён у далёкай краі́не er träumte, er sei in inem frnen Land

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цю́кнуць

1. гл. цюкаць;

2. разм. (выпіць):

цю́кну ча́рачку eins [inen] hnter die Bnde geßen*;

3. разм. (прыйсці ў галаву) infallen vi (s), in den Sinn kmmen*;

і тут мне цю́кнула, што … da ist mir ingefllen [in den Sinn gekmmen], dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)