прышы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., каго-што.

1. Шыючы, прымацаваць. Прышыць гузік. □ — Не забыцца толькі прышыць бакавую кішэню ў бурносе, — думае Зося, зноў успомніўшы пра грошы. Брыль. [Тамаш:] — Што ж ты без каўняра ходзіш, скажы, няхай табе дома прышыюць. Чорны.

2. Спец. Прымацаваць, прыбіць. Прышыць рэйкі да шпалаў.

3. перан.; што каму. Разм. груб. Несправядліва, ілжыва прыпісаць што‑н., абвінаваціць у чым‑н. — Гэта была памылка, пан афіцэр. Я чалавек маленькі. Мне спрабавалі прышыць тое, чаго я не рабіў. Навуменка. [Станавому прыставу] не падабаецца, што Анцыпік учашчае да Ганны Карлаўны, і ён хоча прышыць настаўніку некаторую долю крамолы. Колас.

4. Разм. Груб. Забіць. [Валенда:] — Дзядок гэты, што тады.. Савецкую ўладу лаяў, — во хто выдаў. Не далі вы мне тады контру гэту прышыць. Асіпенка.

•••

Прышый кабыле хвост — пра каго‑, што‑н. лішняе, непатрэбнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

knowledge [ˈnɒlɪdʒ] n. (of/about)

1. ве́ды

2. ве́данне, інфармава́насць;

bring to smb.’s knowledge даво́дзіць да ве́дама каго́-н.;

without smb.’s knowledge без чыйго́-н. ве́дама

to (the best of) my knowledge нако́лькі мне вядо́ма;

it is common knowledge that … усі́м вядо́ма/усе́ ве́даюць, што …

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strange [streɪndʒ] adj.

1. чужы́, незнаёмы;

I am strange to this job. Я не звыкся з гэтай работай.

2. дзі́ўны

3. незвыча́йны, нязвы́чны;

strange to say/relate дзі́ўна сказа́ць;

strange as it may seem як ні дзі́ўна

feel strange : I feel strange. Мне не па сабе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

favour1 [ˈfeɪvə] n.

1. прыхі́льнасць

2. паслу́га;

Do me a favour. Зрабіце мне ласку;

Can I ask a favour of you? У мяне да вас просьба;

in favour (of) за, у абаро́ну; на кары́сць;

Are you in favour of our new plan? Вы за наш новы план?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

затрудня́ться

1. рабі́цца ця́жкім (цяжкава́тым); (не решаться) вага́цца, не адва́жвацца;

я затрудня́юсь отве́тить вам мне ця́жка (цяжкава́та) адказа́ць вам;

он затрудня́лся испо́лнить мою́ про́сьбу яму́ было́ ця́жка (ён не адва́жваўся) вы́канаць маю́ про́сьбу;

2. страд. абцяжа́рвацца; ускладня́цца; см. затрудня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прока́заII ж. шту́ка, -кі ж.; (шалость) сваво́льства, -ва ср.;

де́тские прока́зы дзіця́чае сваво́льства;

всё от твои́х прока́з! усё ад тваі́х штук!;

меня́ так и подмыва́ло устро́ить каку́ю-л. прока́зу мне так і карце́ла зрабі́ць (урэ́заць) яку́ю-не́будзь шту́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ex vili socio fit vitiosus homo

Распутны сябар псуе і добрага чалавека.

Порочный друг портит и хорошего человека.

бел. 3 кім павядзешся, ад таго і набярэшся. 3 кім спазнаешся, такім сам станешся.

рус. С кем поведёшься, от того и наберёшься. С собаками ляжешь, с блохами встанешь. Свяжись с дураком, сам дурак станешь. Около дёгтю в дёготь, около репьев в репьи. С худым поведёшься, худое переймёшь.

фр. Dis-moi qui tu hantes je te dirai qui tu es (Скажи мне, кого ты хвалишь, я тебе скажу, кто ты).

англ. Evil communications corrupt good manners (Дурная компания портит хорошие манеры).

нем. Womit man umgeht das hängt einem an (С кем поведёшься, от того и наберёшься).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

дабрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; ‑брыдзём, ‑брыдзяце; пр. дабрыў, ‑ла, ‑ло; зак.

Разм. З цяжкасцю дайсці, дабрацца да якога‑н. месца. Я ўставаў І ішоў па ваеннай дарозе. Верыў — дома мне быць, Дабрыду, дажыву... Броўка. Снегу, снегу — не праехаць, Снегу, снегу — не прайсці! Хоць бы стомленай, у сне хоць Да Лучосы дабрысці... Лось. // Павольна, не спяшаючыся, дайсці. Непрыметна дабрылі да вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясхма́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Без хмар; ясны. Ноч была з ціхім водсветам зорнага бясхмарнага неба. Чорны. Кветкі даверліва пазіралі ў бясхмарны блакіт неба. Марціновіч.

2. перан. Нічым не засмучаны; шчаслівы. Мне ішоў васемнаццаты год. Такі ўзрост, калі ўсё наперадзе здаецца светлым, бясхмарным, шчаслівым, калі ў душы жыве вера на будучае, калі, здаецца, на свеце няма такіх вышынь, якіх ты не можаш узяць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Доўга важдацца з кім‑, чым‑н. [Юстын:] — Ну, сам падумай: толькі і ведай, што цягай з крыніцы ваду, ды з харчамі валэндайся. Стаховіч.

2. Хадзіць, пераходзіць з месца на месца без асаблівай патрэбы, прычыны; бадзяцца, валачыцца. [Антось:] — Запрагай, і каб мне.. тут ніхто лішні не валэндаўся. Бажко. Адны [людзі] працуюць, другія валэндаюцца па вуліцы без работы. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)