каўчукаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Спецыяліст, які разводзіць і вырошчвае каўчуканосныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кафэ́, нескл., н.

Невялікі рэстаран, дзе прадаюць кофе, чай, закускі і пад.

[Фр. café.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культпо́езд, ‑а, Мдзе, м.

Поезд, прызначаны для культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культфо́нд, ‑у, Мдзе, м.

Грашовы фонд, прызначаны на культурна-асветныя патрэбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

леапа́рд, ‑а, Мдзе, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

[Лац. leopardus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнозаво́д і льнозаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Завод па першапачатковай апрацоўцы лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідры́д, ‑у, Мдзе, м.

Спец. Хімічнае злучэнне вадароду з іншымі элементамі.

[Ад грэч. hýdōr — вада і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даві́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе выціскаюць сок з вінаграду або іншых пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыхо́ды, ‑аў; адз. адыход, ‑у, Мдзе, м.

Тое, што і адходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўкалю́д, ‑а, Мдзе, м.

Міфічная істота, напалову чалавек, напалову воўк; чалавекавоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)