неспрыя́льна нареч.

1. неблагоприя́тно;

абста́віны скла́ліся н. — обстоя́тельства сложи́лись неблагоприя́тно;

2. недоброжела́тельно, неблагожела́тельно, неблагоскло́нно;

да яго́ адне́сліся н. — к нему́ отнесли́сь недоброжела́тельно (неблагожела́тельно, неблагоскло́нно)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лясь межд., в знач. сказ., разг. хлоп, бац; щёлк;

л. яго́ па пляча́х — хлоп (бац) его́ по спине́;

л. на падло́гу — хлоп на́ пол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́снуць сов.

1. зага́снуть, зату́хнуть;

~слі агні́ — зага́сли огни́;

2. перен. уга́снуть, поме́ркнуть, потускне́ть;

3. перен. (миновать) закати́ться;

сла́ва яго́ ~сла — сла́ва его́ закати́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэтэ́нзія ж., в разн. знач. прете́нзия; притяза́ние ср.;

заяві́ць ~зію — заяви́ть прете́нзию;

чалаве́к з ~зіямі — челове́к с прете́нзиями;

яго́ ~зіі неабгрунтава́ны — его́ притяза́ния необосно́ванны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыві́ць сов.

1. (сделать кривым) искриви́ть, скриви́ть, скоси́ть, перекоси́ть;

2. (лицо) скриви́ть, смо́рщить;

3. перен. искази́ть; искриви́ть;

4. безл. перекоси́ть;

яго́і́ла — его́ перекоси́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыхі́я ж., в разн. знач. стихи́я;

барацьба́ са ~хі́яй — борьба́ со стихи́ей;

паэ́зія — яго́ с. — поэ́зия — его стихи́я;

у сваёй ~хі́і — в свое́й стихи́и

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Квасо́к1 ’кісліца’. Гл. квасец.

Квасо́к2 ’шчаўе і страва з яго’ (Вешт., ТС), ’грыбны суп’ (Сцяшк.). Гл. квасок1.

Квасо́к3 ’квас’ (Бяльк.). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́піна ’адліўка (?)’: “выплаўляюць тол… заліваюць яго, расплаўлены, у форму, і атрымліваюць рапіну, — тую ж самую міну, толькі без дэтанатара” (Дамашэвіч). Відаць, ’нешта застылае, зацвярдзелае’, гл. рапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Роўнале́жнік ’паралель’ (Байк. і Некр.). З польск. równoleżnik ’тс’. Ад ягороўнале́жны ’паралельны’ (бо польск. równoległy — з іншым суфіксам) і роўнале́жнасць ’паралельнасць’ (параўн. польск. równoległość ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́шты, рашты, рышты ’прыстасаванне ў возе для пашырэння яго пагрузачнай пляцоўкі’ (Нар. словатв.). Відаць, з чэш. rešt, rošt ’бэлька, трама’ < ням. Rost ’краты’. Гл. яшчэ рошт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)