kłuć

kłu|ć

незак. калоць;

od rana ~ło go serce — з раніцы ў яго калола сэрца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przydać

przyda|ć

зак. прыдаць; дадаць;

jego wystąpienie ~je wagi sprawie — яго выступленне дадае вагі справе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozpierać

rozpiera|ć

незак.

1. распіраць;

2. распіхаць, расштурхваць;

rozpierać go duma перан. яго пыха распірае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wszędzie

усюды; паўсюль; скрозь;

szukam go wszędzie — я яго паўсюль шукаю;

byłem wszędzie — я быў усюды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powinąć się

зак. спатыкнуцца; падвярнуцца;

noga mu się powinęła — у яго падвярнулася нага; ён падвярнуў нагу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

adekwatny

adekwatn|y

адэкватны, адпаведны;

forma utworu ~a do jego treści — форма твора адпавядае яго зместу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

demaskować

demaskowa|ć

незак. кніжн. выкрываць; дэмаскаваць;

~ło go jego nerwowe zachowanie — яго выкрывалі нервовыя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gnębić

gnębi|ć

незак.

1. прыгнятаць; тыраніць;

2. прыгнятаць, гнесці;

coś go gnębić — нешта яго гняце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абало́нне

1. Лужок, які прылягае да возера або да яго плавоў, заваняў (гл.), аднолькава даступных для касьбы і пашы (Віц. Нік. 1895); заліўное месца, луг каля ракі (Нас. АУ, Рэч.). Тое ж абалонье (Стол.).

2. Адкрытае роўнае месца; плошча, луг (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Паўхе́ніч ’удар па вуху; аплявуха’ (Нас.). Спачатку ⁺паўхень (з па і ву́ха), пазней далучыўся суфікс аддзеяслоўных назоўнікаў ‑іч (параўн. пацягавіч, перабірыч), таму што ў слове скрытна існуе дзеянне, яго вынік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)