certify
1. све́дчыць, пасве́дчыць, засве́дчыць; заве́рыць; пацве́рдзіць, сцве́рдзіць;
this is to certify гэ́тым све́дчыцца;
2. руча́цца;
certify to
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
certify
1. све́дчыць, пасве́дчыць, засве́дчыць; заве́рыць; пацве́рдзіць, сцве́рдзіць;
this is to certify гэ́тым све́дчыцца;
2. руча́цца;
certify to
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
responsible
1. (for) адка́зны; які́ нясе адка́знасць;
2. надзе́йны, яко́му мо́жна давяра́ць;
from responsible sources
3. адка́зны, ва́жны;
a responsible job адка́зная рабо́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перабо́й, ‑ю,
1. Парушэнне ў рытмічным дзеянні чаго‑н.
2. Затрымка ў якой‑н. справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мала́нкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маланкі (у 1 знач.).
2. Вельмі хуткі, вокамгненны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гора́
вдали́ видне́лись горы удалечыні́ відне́ліся го́ры;
сне́жная гора́ сне́жная гара́;
горы книг го́ры кніг;
жить в гора́х жыць у гара́х;
◊
кати́ться по́д гору апуска́цца, занепада́ць;
не
пир горо́й банке́т на ўвесь свет;
стоя́ть горой стая́ць гаро́й;
сули́ть золоты́е горы абяца́ць залаты́я го́ры;
как гора́ с плеч як гара́
как на ка́менную гору (наде́яться, опира́ться) як на каме́нную гару́ (спадзява́цца, апіра́цца);
гора́ на душе́ (лежи́т) гара́ на душы́ (ляжы́ць);
горы воро́чать го́ры варо́чаць;
не
гора́ родила́ мышь
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Vórbild
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
deal2
1. (with) мець спра́ву (
2. (with) ста́віцца (да каго
3. здава́ць (пра карты)
deal in
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kampf
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
карэа́льны
(ад
які датычыць абавязацельства, што ўскладае адказнасць
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зайсці́, зайду, зойдзеш, зойдзе;
1. Прыйсці куды‑н., да каго‑н. ненадоўга, пабыць дзе‑н. мімаходам.
2. Ідучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.
3. Ідучы, дасягнуць патрэбнага месца.
4. Падысці не прама, а збоку, у абход.
5. Ідучы, завярнуць
6. Апусціцца
7. Узнікнуць, пачацца (пра размову, гутарку).
8.
9.
10.
11. Налажыцца адно на другое.
12. Падысці, змясціцца.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)