Verbum

анлайнавы слоўнік

захма́рыцца ¹, ‑рылда; зак.

Зрабіцца хмарным. Неба захмарылася. / у безас. ужыв. З раніцы захмарылася, падзьмуў моцны вецер. Лось.

захма́рыцца ², ‑рыцца; безас. зак.

Пачаць хмарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑лясціць; зак.

Пачаць шалясцець. // Прашалясцець. Часамі зашалясціць на даху вецер, перабярэ сукі мёрзлага вішняку, дыхне ў акно і зноў стоміцца, сціхне. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна тузацца. Час ад часу, калі буланы занадта ўжо моцна растузаецца, гаспадар таўчэ няўрымсніка кулаком у храпу. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pflug

m -(e)s, Pflüge плуг

◊ die Hand an den ~ légen — узя́цца за пра́цу, пача́ць рабі́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Streik

m -s, -e i -s забасто́ўка, ста́чка, страйк

éinen ~ áusrufen* — абвясці́ць забасто́ўку

in den ~ tréten* — пача́ць забасто́ўку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bad¹ [bæd] n. the bad 1. благі́я лю́дзі

2. благо́е

♦

my bad AmE, infml мая́ віна́;

be to the bad BrE атрыма́ць ме́ншую су́му (гро́шай), чым ране́й;

go to the bad пача́ць паво́дзіць сябе́ амара́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заве́яць

1. (занесці снегам, пяском) verwéhen vt, verschütten vt, zúschütten vt (пяском);

2. (быць засыпаным) verwéht, zúgeschüttet sein;

3. (пачаць веяць) ánfangen* zu schnéien

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

забастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць. У чэрвені 1916 г. забаставалі рабочыя буйнейшай віцебскай ільнопрадзільнай фабрыкі «Дзвіна», якія патрабавалі павышэння заработнай платы. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце, ‑гудуць; пр. загуў, ‑ла, ‑ло; зак.

Пачаць гусці. // Прагусці. Цяжка загуў матор, машына кранулася, а тады неяк усё заглухла. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задры́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць дрыгаць. // Дрыгнуць некалькі разоў запар. Плужок задрыгаў, але Міхась ужо моцна трымаў яго ў руках, накіроўваючы на самую сярэдзіну. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)