напла́вацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, доўга паплаваць. [Кастусь і Ліпа] аблюбавалі шырокі, ахутаны з усіх бакоў алешнікам затончык, у якім можна было наплавацца ўволю. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыракаро́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі рот. Пакуль той, вялы, сабраўся з адказам, у гутарку іх умяшаўся другі, .. шыракароты, у чырвоным чэшскім галіфэ. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Шырокі рэмень са скуры ці моцнай тканіны, які перакідваецца цераз плячо пры перацягванні, пераносцы грузу і інш.

Адвязаць лямкі.

◊

Цягнуць лямку (разм.) — займацца цяжкай аднастайнай працай, справай.

|| памянш. ля́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ля́мачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

voluminous [vəˈlu:mɪnəs] adj. fml

1. шыро́кі, аб’ёмісты;

a voluminous skirt шыро́кая спадні́ца;

voluminous correspondence вялі́кая перапі́ска

2. шматто́мны (аб выданні); то́ўсты (пра кнігу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

extensive

[ɪkˈstensɪv]

adj.

1) вялі́кі; вялі́зны; шыро́кі; прасто́рны; далёкася́жны

2) бага́ты на вы́нікі; які́ шмат ахапля́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

малаха́й, ‑я, м.

1. Шапка з шырокімі навушнікамі, падбітая футрам. Стары падняўся, надзеў малахай, развітаўся з усімі за руку. Навуменка.

2. Шырокі кафтан без пояса.

[Ад калм. махла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мехападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Шырокі, нязграбны, падобны на мех (пра адзенне). Я падняўся і ўбачыў двух чалавек, з галавы да ног апранутых у мехападобнае адзенне. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыракало́бы, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі лоб. Праз хвілін колькі ў пакой увайшоў строгі мужчына, высокі, шыракалобы, з касмылямі шэрых валасоў на палыселай галаве. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыракатва́ры, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі твар. Каржакаваты, шыракатвары Смірноў спакойна крочыць побач. Навуменка. У вызначаным месцы Валодзю чакаў Сяргееў з прысадзістым шыракатварым хлопцам. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wéitreichend, weit réichend

a

1) вялі́зны, вялі́кі, шыро́кі

2) вайск. дальнабо́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)