чыта́цца, ‑аецца; незак.
1. Гучаць, перадавацца пры чытанні (пра літары). У польскай мове спалучэнні літар «sz» чытаецца як «ш».
2. безас. Пра наяўнасць жадання ці магчымасці чытаць. [Шура] абы што гаварыла з Зосяю, гартала газету, нібы прабавала чытаць, але ёй не чыталася. Крапіва.
3. Паддавацца чытанню; быць чытабельным. З цікавасцю чытаюцца старонкі і аб арганізацыі і ўмовах працы «Звязды» ў падполлі. «Полымя».
4. перан. Распазнавацца, угадвацца па якіх‑н. прыкметах. У .. [карцінах] чыталася эпоха і лёс народа, як у Рэпіна, Сурыкава ці Сярова; або хвалявала да болю знаёмая і толькі цяпер убачаная спрадвечная краса нашай прыроды, як у Левітана. Скрыган.
5. Зал. да чытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каранда́шны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карандаша, прызначаны для вытворчасці карандашоў. Карандашная фабрыка. // Зроблены карандашом. [Ліба] дастала запісную кніжку і спешна пачала чытаць карандашныя нататкі. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нараспе́ў, прысл.
Працягла, расцягваючы словы. Гаварыць нараспеў. □ Спачатку настаўніца расказала пра жыццё паэта, а потым нараспеў, з нейкай асабліва задушэўнай інтанацыяй пачала чытаць паэму. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сазна́цца, ‑знаюся, ‑знаешся, ‑знаецца; зак.
Тое, што і прызнацца. Тады ж я сазнаўся Зарэцкаму, што з’яўляюся, як кажуць, яго паклоннікам, што вельмі люблю яго чытаць. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
béten
vi малі́цца; чыта́ць малі́тву
zu Gott ~ — малі́цца Бо́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дыктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак.
1. Павольна вымаўляць, чытаць што-н., каб слухачы маглі запісваць.
Д. тэкст.
2. Прапаноўваць што-н. для безагаворачнага выканання.
Так яму дыктавала сумленне.
|| зак. прадыктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. дыкто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж. (да 1 знач.).
Пісаць пад дыктоўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
арыгіна́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Тое, што з’яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, аўтэнтык.
Зверыць з арыгіналам.
Чытаць у арыгінале.
А. артыкула (рукапіс, з якога робіцца набор).
2. Непадобны да іншых, своеасаблівы чалавек, дзівак (разм.).
Ён вялікі а.
|| ж. арыгіна́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
read3 [ri:d] v. (read)
1. чыта́ць;
She read herself to sleep. Яна чытала, пакуль не заснула.
Read the instructions carefully before you start. Перад тым як пачаць, уважліва прачытай інструкцыю.
2. : read a piece of music разбіра́ць музы́чную п’е́су;
read a map чыта́ць ка́рту
3. вывуча́ць; займа́цца;
read law вывуча́ць правазна́ўства
4. абмярко́ўваць (законапраект);
The bill was read. Біль быў абмеркаваны.
5. счы́тваць паказа́нні вымяра́льных прыбо́раў
6. : The thermometer reads 20° below. Тэрмометр паказвае мінус 20°.
♦
read between the lines чыта́ць памі́ж радко́ў;
read smb.’s hand/palm варажы́ць каму́-н. па руцэ́/дало́ні;
read smb.’s mind/thoughts чыта́ць чужы́я ду́мкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
aloud
[əˈlaʊd]
adv.
уго́лас; го́ласна
to read aloud — чыта́ць уго́лас
to speak aloud — гавары́ць го́ласна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bookworm
[ˈbʊkwɜ:rm]
n.
1) “кнігае́д”, чалаве́к, які́ лю́біць чыта́ць, кні́жнік -а m.
2) кні́жная моль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)