ру́мза, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, -ай (-аю), ж., мн. -ы, румз і -аў (разм., неадабр.).

Чалавек, які многа і часта плача; плакса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́млівы, -ая, -ае.

1. Які часта аддаецца роздуму; разважлівы.

Р. стары чалавек.

2. Які робіцца з роздумам, спакойна; які наводзіць на роздум.

Раздумлівая песня.

|| наз. разду́млівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часце́й прысл. (выш. ст. ад часта) öfter;

часце́й за ўсё (zu)meist

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

miewać

miewa|ć

незак. мець (час ад часу; часта);

~ł bóle głowy — у яго часта балела галава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

often [ˈɒfn, ˈɒftən] adv. ча́ста; шмат разо́ў

♦

as often as not/more often than not ве́льмі ча́ста, часце́й за ўсё, звыча́йна;

every so often час ад ча́су, калі́-нікалі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gravitätisch

[-vi-]

a часта іран. пава́жны, ва́жны; ме́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

häufig

1.

a ча́сты

2.

adv ча́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ónkelhaft

a (часта іран.) пабла́жлівы, спрыя́льны, дабрадзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мазі́ла², -ы, Д -у, Т -ам, М -е, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -зі́л (разм.).

Пра таго, хто часта робіць промахі (пры стральбе, у гульні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каму і без дап.

Часта прыставаць да каго-н., турбаваць каго-н., дакучаць каму-н.

Было ўсё добра, толькі камары назалялі.

|| наз. назаля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)