ciągotki

мн. разм.

1. цяга;

2. схільнасці; памкненні;

3. ламота; дрыжыкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

haulage

[ˈhɔlɪdʒ]

n.

1) ця́га f., ру́хаючая сі́ла, буксіро́ўка f.

2) пераво́з -у m.

3) кошт пераво́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ardor

[ˈɑ:rdər]

Brit. ardour, n.

пал, запа́л -у m.; ця́га f., вялі́кі энтузія́зм

patriotic ardor — патрыяты́чны запа́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

герантафілі́я

(ад гр. geron, -ntos = стары + -філія)

разнавіднасць палавой ненармальнасці, палавая цяга да асоб старэчага ўзросту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-ман

(гр. mania = шаленства; захапленне, цяга)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «заўзяты аматар».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сатырыя́з, сатырыя́зіс

(лац. satiriasis < гр. satyriasis, ад Satyros = сатыр)

хваравітая палавая цяга ў мужчын, празмерная пажадлівасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГРАФАМА́НІЯ

(ад графа... + манія),

хваравітая цяга да пісьменніцтва ў асоб, пазбаўленых літаратурных здольнасцей. Узнікае на аснове наіўнага ўяўлення пра лёгкасць і агульнадаступнасць пісьменніцкай працы або ў выніку пераацэнкі асабістых творчых магчымасцей. Часта графаманіі спрыяюць «гучнае імя», дачыненне да выдавецкага асяроддзя і неабмежаваная магчымасць друкавацца. Элементы графаманскай шматслоўнасці як відавочны элемент стылю бываюць і ў творчасці прафесійных пісьменнікаў.

т. 5, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лаха́рдзік ’ласункі’ (Касп.), светлаг. ла́харды ’тс’ (Мат. Гом.), лахардзікі ’прысмакі’ (Мат. Маг.), бялын. ла́хырдзік ’пачастунак’, ла́хырдзіцца ’ласавацца’, ла́хырдна ’прыемна, смачна’, ла́хырднік ’ласун’, ла́хырдніца ’ласуха’, ла́хырдны ’смачны’ (Яўс.). Германізм, пашыраны, відаць, праз ідыш. Параўн. ням. lecker ’апетытны, смачны’, Leckerhaftigkeit ’цяга да пачастункаў’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыва́да ’тое, чым прынаджваюць птушак, рыб, жывёл; тое, што прыцягвае, прываблівае’ (Нік. Очерки). Субстантыў ад прыва́дзіць ’прынаджваць птушак, рыб, жывёл; прыцягваць, прывабліваць’, параўн. прыва́діть ’прывучыць’ (Растарг.), якое ад ва́дзіць 2 (гл.), аналагічныя укр. пріва́да ’прынада’, рус. дыял. прива́да ’звычка, патуранне; цяга, прыхільнасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

thrust​1 [θrʌst] n.

1. the thrust дух, па́фас;

the thrust of his argument па́фас яго́ аргуме́нта

2. штуршо́к; уда́р;

with a thrust адны́м уда́рам

3. tech. ця́га, сі́ла ця́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)