Бальство́ ’перавага’ (Гарэц.). Утварэнне на аснове слоў тыпу бале́й (слав. bolʼьjь ’большы і г. д.’); суфікс ‑ство.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выкіда́нка ’стаўная аднасценная або трохсценная сетка’ (Крыв.). Утварэнне ад выкіданы пры дапамозе суф. ‑ка. Апошняе да выкідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́паўзень ’змеянё’ (Касп.). Рус. пск., смал. вы́ползень вужавінне’. Утварэнне ад выпаўзці (гл. паўзці) з дапамогай суф. ‑ень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́тычка2 ’выскачка’ (Нас., Гарэц.). Утварэнне ад залежнага дзеепрыметніка дзеяслова вытыкаць ’высоўваць’ (гл. тыкаць) з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лушчаві́ны ’шалупінне ад струка бабовых’ (карэліц., навагр., ігн., Сл. ПЗБ, Сцяшк.). Да лу́шчыць (гл.). Утварэнне гл. лупаві́ны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ба́рхатавы ’аксамітавы’ (Нас.). Утварэнне ад ба́рхат ’аксаміт’ (параўн. ст.-бел. бархат ’тс’, рус. ба́рхат, гл. Фасмер, 1, 129).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гале́нь ’дзяркач’ (Касп., Бяльк., Шатал.). Рус. голе́нь (таксама голи́к) ’тс’. Утварэнне суфіксам ‑ень (*‑ьnь) ад прыметніка го́л‑ы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Макрэча ’макрата’ (ТСБМ). Відавочна, старое (?) утварэнне ад mokrъ і ‑etja < ‑otja < ‑ota. Падрабязней гл. Трубачоў, Проспект, 59–61.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прасле́дак, прослі́док ’след, зроблены ўпершыню’ (Сл. Брэс.). Укр. прослідок ’след’. Конфікснае пра-2 + ‑окутварэнне ад след (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыша́хаць (прышахыць) ’прыйсці; прыкрочыць’ (Бяльк.). Відаць, утварэнне гукапераймальнага характару, параўн. выклічнік шах‑мах (гл.) — пра хуткі рух, дзеянне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)