yield

[ji:əld]

1.

v.t.

1) прыно́сіць; дава́ць

The land yields a good harvest — Зямля́ дае́ до́бры ўраджа́й

2) саступа́ць; паддава́цца; здава́цца

to yield the way — саступі́ць даро́гу

2.

n.

1) ураджа́йm.

2) прыбы́так -ку m.

3) здабы́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жніво́, ‑а і жні́ва, ‑а, н.

1. Уборка збожжавых культур сярпамі або жатнымі машынамі. Пачало даспяваць жыта, следам за ім пажаўцелі аўсы. Разгарнулася жніво. Дуброўскі. Стаяў той асабліва прыгожы дзень, якія бываюць звычайна ў канцы жніўня месяца, калі даўно скончана жніво, звезена жыта ў гумны, і над апусцелым полем дружна ўзлятаюць стайкі шпакоў — прадвеснікаў блізкай восені. Лынькоў. // Час, пара ўборкі збожжа. Дні за тры да жніва прайшоў дождж, ціхі, без грому.. Жыта пачало хутка паспяваць. Асіпенка.

2. Зжатая збажына; ураджай. Кладуцца снапы ў снапы, — Такога жніва не было! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элі́та, ‑ы, ДМ эліце, ж.

1. Спец. Лепшае, адборнае насенне, расліны або жывёлы, атрыманыя ў выніку селекцыі і прызначаныя для далейшага развядзення. Эліта пшаніцы. Эліта бульбы. □ [Юстын:] — А потым штогод мы ўсё большае і большае поле палескай элітай засявалі і ўвесь ураджай на насенне захоўвалі. Краўчанка. // Сам адбор такіх раслін або жывёл. Метад эліты.

2. Лепшыя прадстаўнікі грамадства або якой‑н. яго часткі. Эліта рабочага класа. Тэатральная эліта. // У эксплуататарскім грамадстве — асобы, якія належаць да так званага вышэйшага класа; група асоб, якая ажыццяўляе кіруючыя функцыі ў грамадстве. Правячая эліта.

[Фр. élite — лепшы, адборны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crop1 [krɒp] n.

1. хлеб на ко́рані; пасе́вы;

out of crop незасе́яны, пад па́рам;

under crop засе́яны

2. ураджа́й; жніво́;

a bumper/heavy crop бага́ты ўраджа́й;

two crops of rice a year два ўраджа́і ры́су на год

3. культу́ра;

industrial crops тэхні́чныя культу́ры

4. каро́ткая стры́жка

5. infml мно́ства, бе́зліч, про́цьма;

a crop of questions мно́ства пыта́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reap [ri:p] v.

1. жаць; збіра́ць ураджа́й;

reap wheat жаць пшані́цу

2. пажына́ць (плады чаго-н.); заслуго́ўваць (што-н.);

reap glory заслужы́ць сла́ву;

Don’t let others reap the benefits of your research. Не дазваляйце іншым карыстацца плёнам вашай працы.

reap a/the harvest BrE пажына́ць плады́;

reap where one has not sown пажына́ць плады́ чужо́й пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

собира́ть несов., в разн. знач. збіра́ць; (подавать на стол — ещё) гатава́ць, падава́ць;

собира́ть грибы́ збіра́ць грыбы́;

собира́ть урожа́й збіра́ць ураджа́й;

собира́ть во́йско уст. збіра́ць во́йска;

собира́ть све́дения збіра́ць зве́сткі;

собира́ть маши́ну збіра́ць машы́ну;

собира́ть дете́й в доро́гу збіра́ць дзяце́й у даро́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІРО́ІДЫ,

вірусападобныя інфекц. агенты, якія ўяўляюць сабой нізкамалекулярную адналанцужковую кальцавую рыбануклеінавую кіслату і ў якіх адсутнічае антыгенная актыўнасць. У адрозненне ад вірусаў не маюць вірыённай стадыі, устойлівыя да процівірусных прэпаратаў, награвання, ультрафіялетавых прамянёў. Выклікаюць хваробы жывёл (скрэйпі авечак, энцэфалапатыі норак і інш.) і раслін (верацёнападобнасць клубняў бульбы, экзакорпіс цытрусавых, карлікавасць хрызантэм і хмелю, бледнаплоднасць агурка і інш.).

Сімптомы захворванняў, што выклікаюцца віроідамі, падобныя да вірусных хвароб: прыгнечанне росту, хлароз лісця, дэфармацыі. Пры экзакорцісе цытрусавых, напр., кара лускаватая, растрэскваецца і адломліваецца ад ствала. Сцёблы бульбы, пашкоджанай віроідамі, прыгнечаныя, выцягнутыя і прамастойныя, клубні верацёнападобныя з выяўленымі над паверхняй вочкамі і рэзкімі бровамі, ураджай клубняў зніжаецца на 20—70%.

Літ.:

Шелудько Ю.М., Рейфман В.Г. Вироиды — новый класс патогенов. М., 1978.

Ж.В.Блоцкая.

т. 4, с. 191

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жніво́ жні́ва ’уборка збожжа; ураджай’ (ТСБМ), жнітво́ (в.-дзвін., Шатал.). Рус. абл. жнива́ ’час уборкі’, дыял. жни́во́ ’жніво’, укр. жни́во, жнива́ ’тс’, польск. żniwo ’тс’, н.-луж. уст. žnivo, чэш., славац. žnivo ’тс’, балг. дыял. жни́во ’зжатае збожжа’. Ст.-рус. жниво (XVI ст.). Ц.-слав. жьниво (Міклашыч, Lex. palaeosl.). Як бел. словаўтварэнне разглядае Сцяцко (Афікс. наз., 41), але слова мае прасл. характар, калі ўлічыць яго агульнаслав. пашырэнне. Ад кораня žьn‑ (жаць1) з суфіксам i‑v‑о (гл. пра суфікс Мейе, Études, 371–373). Шанскі (1, Д, Е, Ж, 295) лічыць, што гэта адсубстантыўнае ўтварэнне, указваючы на вытворнасць ад *žьnь (параўн. чэш. žeň ’жніво’), аднак, магчыма, і аддзеяслоўнае (як ст.-слав. сѣчиво ад сѣк‑ѫ, тѧтива ад тѧт‑и). Параўн. яшчэ. ст.-рус. жнитво, жнитва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zbiór, ~oru

zbi|ór

м.

1. збор; зборнік; набор; калекцыя;

~ór obrazów — калекцыя карцін;

~ór zadań — зборнік задач, задачнік;

2. ~ory мн. збор ураджаю; ураджай;

3. мат. мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gather

[ˈgæðər]

1.

v.t.

1) зьбіра́ць

2) зрыва́ць; зьбіра́ць ураджа́й

3) набыва́ць, набіра́ць у́ткасьці), назапа́шваць, памнажа́ць і́лы)

4) ду́маць; рабі́ць высно́ву

5) зьбіра́ць, мо́ршчыць (лоб); зьбіра́ць у скла́дкі або́ збо́ркі (спадні́цу)

2.

v.i.

1) зьбіра́цца (пра нато́ўп, хма́ры)

2) нарыва́ць (пра ра́ну)

3) мо́ршчыцца

- gather breath

- gathers

- gather up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)