ахаладзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Стаць халодным, астыць, ахалодаць. Халімон не звяртаў увагі на Патапчыка, а пакручваў прэнт датуль, пакуль ён не ахаладзеў, а тады зноў усунуў у горан. Чарнышэвіч.
2. перан. Страціць сілу пачуцця, свежасць ўспрымання; стаць абыякавым; астыць, ахалодаць. Настрой створаны, глеба гатова, марудзіць нельга, трэба сеяць, каб не спазніцца, каб не ахаладзеў запал і рашучасць. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удасто́іць, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., каго-што і чаго.
1. Прызнаць каго‑, што‑н. дастойным высокай ацэнкі, узнагароды, звання і пад. Удастоіць узнагароды. □ Шэраг еўрапейскіх акадэмій мастацтваў удастоілі .. [Матэйку] звання ганаровага члена. «ЛіМ».
2. Аказаць каму‑н. гонар сваёй увагай, прыхільнасцю і пад. Следчы хвіліну маўчаў, спадылба пазіраючы на гаспадыню, быццам разважаючы — удастоіць адказам ці пакінуць без увагі пытанне залішн[е] цікаўнай гаспадыні? Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
overlook [ˌəʊvəˈlʊk] v.
1. не заўважа́ць, прапуска́ць, прагле́дзець;
I overlooked that possibility. Я прагледзеў гэтую магчымасць.
2. не звярта́ць ува́гі, ігнарава́ць, глядзе́ць праз па́льцы
3. выхо́дзіць на/у (пра вокны);
The window overlooks the bay. Акно выходзіць на заліў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dissemble
[dɪˈsembəl]
v.t.
1) маскава́ць, прыкрыва́ць
she dissembled her anger with a smile — свой гнеў яна́ прыкры́ла ўсьме́шкай
2) удава́ць; рабі́ць вы́гляд, прыкі́двацца
3) не зварача́ць ува́гі, ігнарава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hinwéggehen
* vi (s) (über A) не зважа́ць, не звярта́ць ува́гі (на што-н.)
über éine Bemérkung ~ — не рэагава́ць на заўва́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
потеря́ть сов. стра́ціць; (преимущественно о конкретных предметах) згубі́ць;
потеря́ть из ви́ду а) згубі́ць з вачэ́й; б) (упустить) вы́пусціць з-пад ува́гі;
потеря́ть созна́ние стра́ціць прыто́мнасць;
потеря́ть су́мку згубі́ць су́мку; см. теря́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
defiance
[dɪˈfаɪəns]
n.
1) я́ўны супраці́ў (аўтарытэ́ту), непадпара́дкаваньне n., непаслухмя́насьць f.
in defiance of — без ува́гі на каго́-што, насу́перак каму́-чаму́
2) вы́клік -у m. (да бо́ю, спрэ́чкі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
Перастаць займацца кім‑, чым‑н., пакінуць каго‑, што‑н. без увагі, догляду; закінуць, кінуць. [Яначка:] Скрыўдзіў нас бог: здароўе ў мяне адабраў, ёй вочы засланіў. І людзі нас акінулі. Крапіва.
•••
Акінуць вокам (вачыма) — агледзець каго‑, што‑н., глянуць на каго‑, што‑н.
Як вокам акінуць, не акінуць вокам — пра мноства каго‑, чаго‑н., пра вялікую прастору і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спадру́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які падыходзіць; зручны. З трывогай убачыў [Даніла], што хоць і сапраўдны тут лес, але дроў спадручных няма. Кулакоўскі. Ён [Сымон] са скрыпкай неразлучны, Не спускае яе з рук, А ў час вольны і спадручны Граў і цешыўся хлапчук. Колас.
2. у знач. наз. спадру́чны, ‑ага, м. Памагаты. Ні .. [гардэробшчык], ні яго спадручны ў такой жа форме,.. ніхто не звярнуў на нас увагі. Шыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Brénnpunkt
m -(e)s, -e
1) фіз. фо́кус
2) цэнтр ува́гі; «гара́чая кро́пка»
im ~ des Interésses stéhen* — быць у цэ́нтры ўва́гі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)