ад’е́хаць сов.
1. отъе́хать;
а. убо́к — отъе́хать в сто́рону;
2. (отправиться) уе́хать;
ён яшчэ́ ра́ніцай ~хаў — он ещё у́тром уе́хал;
3. отойти́;
дзве́ры ~халі сантыме́траў на тры — дверь отошла́ сантиме́тра на́ три
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адста́віць
1. (адсунуць убок) wégstellen vt, beiséite stéllen, wégschieben* vt, wégrücken vt;
2. (вызваліць ад абавязкаў) entlássen* vt; suspendíeren vt (часова);
3.:
адста́віць! вайск Kommándo zurück!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пазво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.
1. каго (што). Звесці ўніз усіх, многіх.
П. дзяцей з ганка на двор.
2. каго (што). Адвесці на другое месца ўсіх, многіх.
П. коней убок.
3. што. Пра сутаргу: раптоўна і балюча скараціць мышцы.
Сутарга пазводзіла ногі.
4. каго-што. Звесці куды-н., злучыць, аб’яднаць у што-н. усіх, многіх.
П. палкі ў дывізію.
5. каго-што. Знішчыць, перавесці ўсіх, многіх ці ўсё, многае.
П. лясы.
6. перан., каго. Збіць з правільнага шляху ўсіх, многіх.
Гэта такія сябры пазводзілі хлопцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.
1. Летучы, перамясціцца, аддаліцца ад каго-, чаго-н. на пэўную адлегласць.
А. на дзесяць кіламетраў.
2. Паляцець; пакінуць якое-н. месца, вылецеўшы.
Адляцелі буслы ў вырай.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Адысці, мінуць, знікнуць (кніжн.).
Дні дзяцінства адляцелі.
4. Адскочыць убок ад моцнага ўдару, штуршка (разм.).
Мячык адляцеў ад сцяны.
5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адарвацца, адпасці (пра што-н. прымацаванае; разм.).
Наклейка адляцела.
|| незак. адлята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пасу́нуць
1. (herán)rücken vt, (herán)schíeben* vt;
пасу́нуць убок zur Séite rücken;
пасу́нуць напе́рад vórrücken vt, nach vórne schíeben*;
2. (справу і г. д.) vórwärts bríngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адсо́ўвацца
1. ábrücken vi (s), sich zurückziehen* vi (s) (назад); beiséite géhen* vi (s), zur Séite rücken (убок);
2. разм (адтэрмінавацца) sich hináusschieben*; sich verzögern, sich hináuszögern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
усмалі́ць 1, усмалю, усмаліш, усмаліць; зак., што.
Разм. Добра засмаліць што‑н. Усмаліць лодку.
усмалі́ць 2, усмалю, усмаліш, усмаліць; зак.
Разм. Моцна ўдарыць, стукнуць чым‑н. — Хто там? Стой, а то як усмалю! — крыкнуў на ўвесь голас Бобрык і скочыў убок. Дуброўскі. // Стрэліць. Гэта дзядзька Адам усмаліў дуплетам са сваёй дубальтоўкі па ваўках, якія падкрадаліся да яго будана. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адступі́цца, -туплю́ся, -ту́пішся, -ту́піцца; зак., ад каго-чаго (разм.).
1. Ступіўшы адзін або некалькі крокаў назад, убок, аддаліцца ад каго-, чаго-н.; адступіць.
А. некалькі крокаў ад брамы.
2. Саступіўшы ўбок, перастаць засланяць дарогу, святло.
Адступіўся ад акна.
3. перан. Адмовіцца ад чаго-н., перастаць адстойваць што-н.
А. ад сваіх намераў.
4. перан. Перастаць мець зносіны з кім-н., адвярнуцца ад каго-н.; адкаснуцца, адчапіцца.
Усе адступіліся ад яго.
Адступіся ты ўжо!
5. Адысці, аддаліцца ад першакрыніцы, ісціны і пад.
Не а. ад праўды ні на крок.
|| незак. адступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
dodge
[dɑ:dʒ]
1.
v.i.
1) ухіля́цца (ад уда́ру), уніка́ць
2) выкру́чвацца; махлява́ць, хітрава́ць
to dodge a question — вы́круціцца ад адка́зу
2.
n.
1) рапто́ўны рух убо́к
2) informal вы́крут -у m., хі́трыкі pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
skid
[skɪd]
1.
v.
1) зано́сіць убо́к; ко́ўзацца
The car skidded on the slippery road — Самахо́д зане́сла на ко́ўзкай даро́зе
2) буксава́ць
2.
n.
1) буксава́ньне n., зано́с -у m.
2) падкалёсная кало́дка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)