светлавы́ светово́й;

~вы́я з’я́вы — световы́е явле́ния;

с. сігна́л — светово́й сигна́л;

~ва́я шчы́ліна — светова́я щель;

~ва́я рэкла́ма — светова́я рекла́ма;

○ с. дзень — светово́й день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГА́МБУРГСКАЕ ПАЎСТА́ННЕ 1923,

узброенае выступленне левых сіл пад кіраўніцтвам Э.Тэльмана ў г. Гамбург 23—25 касір, ў час рэв. крызісу ў Германіі. Планавалася камуністамі як сігнал да агульнагерм. паўстання, аднак апошняе не адбылося. Дрэнна ўзброеныя паўстанцы (у асноўным рабочыя) пасля барыкадных баёў разбіты сіламі парадку.

т. 5, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Rücklicht

n -s, -er аўта за́дні ліхта́р; стоп-сігна́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glóckenzeichen

n -s, - звано́к (сігнал)

auf das ~ — па званку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

SÓS-Ruf

['εs|o:|'εs]

m -(e)s, -e марск. сігна́л «SOS»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

distress​1 [dɪˈstres] n.

1. го́ра

2. ця́жкае стано́вішча;

economic/financial distress ця́жкае эканамі́чнае/фіна́нсавае стано́вішча

3. бяда́, бе́дства;

a distress signal сігна́л бе́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанфа́ра, ‑ы, ж.

1. Медны духавы музычны інструмент у выглядзе падоўжанай трубы без вентыляў (у 2 знач.).

2. Сігнал урачыстага характару, які падаецца гэтым інструментам і абвяшчае аб пачатку ўрачыстасцей.

•••

Трубіць у фанфары гл. трубіць.

[Іт. fanfara.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналагра́ма

(ад сігнал + -грама)

носьбіт інфармацыі са зробленым на ім запісам сігналаў, напр. магнітафонная стужка, грампласцінка, кінастужка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прасігналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і без дап.

1. Падаць сігнал, прасігналіць.

2. перан. Папярэдзіць, паведаміць аб чым‑н., што адбылося ці можа адбыцца. Недзе ў сэрцы нехта нябачны ўжо прасігналізаваў гэтую радасную вестку. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

migacz

м.

1. міргальны індыкатар; міргаўка;

2. аўт. сігнал павароту; міргалка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)