Гра́біць ’грабіць’ (БРС). Параўн. рус.гра́бить, укр.гра́бити, польск.grabić, балг.гра́бя, ст.-слав.грабити і г. д. Прасл.*grabiti ’хапаць, грабіць, браць; зграбаць і да т. п.’ Да і.-е.*ghrōbh‑; параўн. ст.-інд.grāháyati ’прымусіць схапіць’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 97; Фасмер, 1, 449–450; Траўтман, 95–96; Бернекер, 1, 344; Слаўскі, 1, 333–334. Ад гэтага прасл. дзеяслова ўтворана *grabja, *grabji ’граблі, грэбень’ (’тое, чым зграбаюць’): бел.гра́блі, рус.гра́бли, укр.граблі́, польск.grabie, чэш.hrábě і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Geníck
n -(е)s, -e паты́ліца
sich (D) ~ bréchen* — скруці́ць сабе́ галаву́
am ~ pácken — схапі́ць за каршэ́нь
ein stéifes ~ háben — быць упа́ртым [незгаво́рлівым]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúpacken
vi
1) хапа́ць, схапі́ць, ухапі́цца
2) актыўна ўме́швацца, уступа́ць у бо́йку
frisch [scharf] ~ — энергі́чна ўзя́цца (за што-н.); рашу́ча ўступі́ць у бой
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wíckel
m -s, -
1) скру́так
2) пялёнка
3) мед. кампрэ́с
4) пучо́к, мато́к
◊ j-n beim [am] ~ néhmen* [fássen] — разм.схапі́ць каго́-н. за каўне́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scramble
[ˈskræmbəl]1.
v.i.
1) узьбіра́цца; праціска́цца
2) змага́цца, ту́зацца
The boys scrambled to get the football — Хлапцы́ піха́ліся, каб схапі́ць мяч
2.
v.t.
1) зьбіра́ць, калекцыянава́ць без сыстэ́мы
2) пячы́ яе́чню-баўту́шку
3.
n.
бо́йка, тузані́на f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
наме́ціцца1, ‑ціцца; зак.
Злёгку абазначыцца, стаць бачным. Вузкія бровы [Гудовіча] былі нахмураны, а каля тонкіх вуснаў ледзь намеціліся першыя суровыя складкі.Пятніцкі.У трох месцах [каскі] намеціліся расколіны.Паўлаў.//перан. Абазначыцца ў агульных рысах, наметках. Намеціўся план дзеяння. □ Матыў аб магутнай сіле чалавечай працы намеціўся ўпершыню ў творчасці Багушэвіча, але яшчэ не знайшоў там шматграннага мастацкага ўвасаблення.Ярош.
наме́ціцца2, ‑мечуся, ‑мецішся, ‑меціцца; зак.
Разм. Займець намер, намерыцца. [Вавёрка] спусцілася ўніз па ствалу бярозы — на, маўляў, бяры, — а як толькі я намеціўся яе схапіць — пырснула і знікла ў галлі.Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́смаркм.мед. Schnúpfen m -s;
храні́чны на́смарк chrónischer [k-] Schnúpfen, Stóckschnupfen m;
алергі́чны на́смарк Réizschnupfen m, allérgisch bedíngter Schnúpfen;
схапі́ць на́смаркразм. den [éinen] Schnúpfen kríegen; sich (D) den [éinen] Schnúpfen hólen;
у яго́ на́смарк er hat Schnúpfen; er ist verschnúpft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
падхапі́ць
1. (падняць) hóchheben*аддз.vt;
2. (злавіць) áuffangen*vt; im Flug fássen;
3. (падтрымаць):
падхапі́ць ініцыяты́ву die Initiatíve unterstützen;
4. (схапіцьхваробу) sich (D) zúziehen*;
падхапі́ць на́смарк sich (D) éinen Schnúpfen hólen;
5. (пачацьпадпяваць) in den Chor [k-] éinstimmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)