біяме́трыя, ‑і, ж.
Сукупнасць матэматычных метадаў вывучэння з’яў жыцця.
[Ад грэч. bíos — жыццё і metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэко́р, ‑у, м.
У архітэктуры — сукупнасць дэкаратыўных элементаў (упрыгожанняў).
[Фр. décor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэратыза́цыя, ‑і, ж.
Сукупнасць мер, накіраваных на знішчэнне грызуноў.
[Фр. dératisation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыццеразуме́нне, ‑я, н.
Сукупнасць поглядаў аб навакольнай рэчаіснасці; светапогляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вулкані́зм, ‑у, м.
Сукупнасць з’яў, звязаных з рухам магмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стыль¹, -ю, мн. -і, -яў, м.
1. Сукупнасць характэрных рыс, блізкасць выразных мастацкіх прыёмаў і сродкаў, што абумоўліваюць сабой адзінства якога-н. напрамку ў творчасці.
Нацыянальны с. у жывапісе.
Архітэктурныя стылі.
2. Метад, характар, сукупнасць прыёмаў якой-н. работы, дзейнасці, паводзін.
С. кіраўніцтва.
Вольны с. плавання.
3. Сукупнасць прыёмаў выкарыстання моўных сродкаў для выказвання тых ці іншых ідэй, думак у розных умовах маўленчай практыкі.
С.
Івана Мележа.
Публіцыстычны с.
Навуковы с.
|| прым. стылісты́чны, -ая, -ае і стылявы́, -а́я, -о́е.
Стылістычныя памылкі.
Стылістычны прыём.
Стылявыя катэгорыі.
Стылявая дасканаласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Літарату́ра ’сукупнасць твораў пісьменства народа’, ’від мастацтва — стварэнне вобразаў пры дапамозе мовы, слова’, ’сукупнасць друкаваных твораў адной галіны ведаў’ (ТСБМ), літэратура (Яруш.). З польск. literatura < лац. litterātūra ’пісьмовы тэкст, навука пра мову, адукацыя, навука, пісьменства’ < littera. Крукоўскі (Уплыў, 85) крыніцай запазычання лічыць рус. мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
флот, -у, М фло́це, мн. фло́ты, -аў і флаты́, -о́ў, м.
1. Сукупнасць усіх ваенных ці гандлёвых суднаў краіны або асобнага мора, рачнога басейна.
Рачны ф.
Чарнаморскі ф.
2. Буйное злучэнне ваенна-марскіх суднаў.
○
Паветраны флот — сукупнасць ваенных або грамадзянскіх лятальных апаратаў; авіяцыя.
|| прым. фло́цкі, -ая, -ае.
Ф. экіпаж.
Сышлі на бераг флоцкія (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анама́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).
1. Сукупнасць уласных імён мовы.
2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае ўласныя імёны.
|| прым. анамасты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сітуа́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
Сукупнасць абставін, становішча.
Рэвалюцыйная с.
Ваенная с.
Вось дык с.! (пра заблытанае становішча).
|| прым. сітуацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)