Verbum

невыго́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае выгод, дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

Невыгодная кватэра.

2. Неспрыяльны, нязручны, непрыемны.

Невыгоднае становішча.

|| наз. невыго́днасць, -і, ж.

адча́йны, -ая, -ае.

1. Поўны адчаю; надзвычай цяжкі, роспачны, безвыходны.

А. крык.

Адчайнае становішча.

2. Рашучы, адважны, рызыкоўны, дзёрзкі.

А. чалавек.

|| наз. адча́йнасць, -і, ж.

азада́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што і чым.

Паставіць каго-н. у складанае становішча, збянтэжыць, здзівіць.

А. пытаннем.

|| незак. азада́чваць, -аю, -аеш, -ае.

нахілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак., што.

Надаць нахільнае становішча; нагнуць.

Н. галаву.

|| незак. нахіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. нахіле́нне, -я, н. і нахі́л, -у, м.

невыго́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -го́д, ж.

1. пераважна мн. Адсутнасць, недахоп неабходных выгод.

Невыгоды кватэры.

2. Нягода, непрыемнасць; цяжкае становішча (разм.).

Невыгоды жыцця.

грунтва́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.

Прыбор для праверкі гарызантальнага становішча лініі на плоскасці, ужыв. ў будаўнічых, цяслярскіх работах.

|| прым. грунтва́гавы, -ая, -ае.

вы́гадны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць выгаду, карысць.

Выгаднае пагадненне.

2. Які мае перавагу; спрыяльны, добры.

Выгаднае становішча.

Выгаднае месца для будаўніцтва.

|| наз. вы́гаднасць, -і, ж.