яхтсмен, ‑а, м.

Спартсмен, які займаецца водным спортам на яхтах.

[Ад англ. jachtsman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zawodnik

м. спаборнік; удзельнік спаборніцтваў; спартсмен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

батутыст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца скачкамі на батуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаіст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца грэбляй на каноэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кідальнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавагавік, ‑а, м.

Спартсмен, пераважна барэц, з невялікай, лёгкай вагой цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапірыст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на рапірах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсменка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да спартсмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факеланосец, ‑сца, м.

Спец. Спартсмен, які нясе факел пры адкрыцці алімпіяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эспадраніст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на эспадронах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)