канвой назоўнік | мужчынскі род

Узброены атрад, які суправаджае каго-, што-н. для аховы або прадухілення ўцёкаў.

  • Узяць пад к.
  • Марскі к. (караблі, якія ахоўваюць гандлёвы флот).

|| прыметнік: канвойны.

  • К. салдат.
  • Канвойная служба.
  • У суправаджэнні канвойных (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

эксплуатацыя назоўнік | жаночы род

  1. Бязвыплатнае прысваенне аднымі людзьмі прадуктаў працы іншых людзей.

  2. Выкарыстанне для якіх-н. мэт прыродных багаццяў, сродкаў вытворчасці, будынкаў і пад.

    • Э. аўтамабіля.
    • Служба эксплуатацыі на аўтамабільных дарогах.
    • Э. будынка тэатра.

|| прыметнік: эксплуатацыйны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ю́трань, ‑і, ж.

Ранішняя царкоўная служба. Плакала маці ў ютрані стоячы: — А не тым я саграшыла, Што сваіх дзяцей я спарадзіла. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

długoletni

шматгадовы;

~a służba — шматгадовая служба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zegarynka

ж. тэлефонная служба “дакладнага часу”

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezpieka

ж. разм. служба дзяржаўнай бяспекі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лесніко́ўства, ‑а, н.

Занятак, служба, дзейнасць лесніка. [Канстанцін Міхайлавіч:] — Як я цяпер разумею, бацьку няміла было леснікоўства, цягнула праца на зямлі. Лужанін. Леснікоўства Антону палюбілася. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свяшчэ́нства, ‑а, н.

1. Сан, званне свяшчэнніка. Тры ступені свяшчэнства — дыякан, свяшчэннік, епіскап. // Служба, занятак свяшчэнніка. Пакінуць свяшчэнства.

2. зб. Свяшчэннікі; свяшчэннаслужыцелі. Прыезд свяшчэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніхі́да

(гр. pannychida = усяночная)

хрысціянская царкоўная служба па нябожчыку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паўгадавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да палавіны года, да паўгоддзя. Паўгадавая справаздача. // Які працягваецца паўгода. Паўгадавая служба. // Разлічаны на паўгода. Паўгадавая праграма. Паўгадавы план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)