адбі́так
1. Ábdruck
2. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адбі́так
1. Ábdruck
2. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адбі́так
1. (род. адбі́тка) (
2. (
3. (род. адбі́тку)
◊ а. ча́су — печа́ть вре́мени;
налажы́ць (свой) а. — (на каго, што) наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что), наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прафо́рма, ‑ы,
Знешняя фармальнасць, выгляд.
[Ад лац. pro forma — для формы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпеча́тать
1. (напечатать) аддрукава́ць, надрукава́ць,
2. (оставить
3. (раскрыть, сломав печать) адпяча́таць, распяча́таць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Brándflecken
1) апёк,
2) кляймо́, таўро́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падшэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены;
1. Пакласці ўбок, побач, асобна.
2. Захаваць, не расходуючы.
3. Назбіраць, назапасіць; утварыць адклады.
4. (1 і 2
5. Адтэрмінаваць, перанесці.
6. Пра каўнер і прадметы, прымацаваныя да чаго
7. У геаметрыі: адмераўшы, адзначыць адрэзак.
8.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
наткну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся;
1. на што. Наскочыць на што
2. на каго-што. Рухаючыся, нечакана сутыкнуцца з кім-, чым
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты;
1. што. Прыціснуўшы, пашкодзіць; адцзяліць, адрэзаць.
2. што. Сцісканнем адцзяліць вадкасць.
3. каго-што. Адцясняючы, прымусіць адысці, адступіць.
4. што. Націснуўшы, зрабіць адбітак на чым.
5. што. Зрабіць адбітак тэксту, малюнка; адцрукаваць (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чы́ркаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Праводзіць чым
2. Хутка, неакуратна пісаць.
3. Утвараць характэрныя гукі (пра некаторых птушак).
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)