Flínte
f -, -n стрэ́льба, ружжо́
◊ die ~ ins Korn wérfen* — ≅ пасава́ць пе́рад ця́жкасцямі; скла́сці збро́ю, зда́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áusarbeiten
1.
vt выпрацо́ўваць (план); вырабля́ць
schríftlich ~ — скла́сці пісьмо́ва
2.
(sich) рабі́ць размі́нку, трэні- рава́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Inventár
[-v-]
n -s, -e інвента́р
ein ~ über etw. (A) áufnehmen* — скла́сці во́піс чаго́-н., інвентарызава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Налажы́ць, у выразе: налажы́ць галаво́ю ’панесці смерць, памерці’, параўн.: Баба варажыла, пакуль галавою налажыла (Янк. БП); И коникоў потрацишь, и сам голоўкой наложышь (Шн.), укр. наложи́ти голово́ю, душе́ю ’ахвяраваць жыццём, загубіць жыццё, душу; скласці галаву’, польск. nałożyć głową, zdrowiem, życiem ’заплаціць галавой, здароўем, жыццём’. Развіццё значэння дзеяслова налажы́ць ’накласці’, гл. лажы́ць, праз стадыю ’накласці плату, ахвяру на што-небудзь’, параўн. рус. налог ’падатак’, да ’заплаціць (галавою)’, параўн. тураўск. накла́сці (наложы́ць) голово́ю ’загінуць’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
планшэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Тое, што і планшэт (у 1, 3 знач.). — Добра, заставайся са мной, — сказаў Дулеба да Міколы і дастаў з планшэткі карту. Шчарбатаў. Планшэтку можна было раскласці, як сшытак, а потым скласці назад і зашпіліць на раменьчык. Кудравец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрести́ть сов.
1. (сложить крест-накрест) скрыжава́ць, скла́сці на́крыж, перакрыжава́ць;
2. перен. скрыжава́ць;
3. (подвергнуть скрещиванию) биол. скрыжава́ць;
◊
скрести́ть мечи́ скрыжава́ць мячы́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
сомкну́ть сов.
1. (соединить) самкну́ць, злучы́ць;
2. (глаза) сплю́шчыць, заплю́шчыць, мног. пазаплю́шчваць, зве́сці; (губы) стулі́ць; (о створчатых предметах) скла́сці, стулі́ць; см. смыка́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
узлажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак.
1. каго-што. Палажыць на што‑н., паверх, на верх чаго‑н.; ускласці. Узлажыць бервяно па сані. □ Кастусь памог узлажыць мяхі па воз. С. Александровіч. Толькі што .. [Мікола] нукнуў на каня — шусь ячмень з воза. Мікола закіпеў, узлажыў другі раз. Колас.
2. перан.; што. Даручыць каму‑н. які‑н. абавязак. Узлажыць адказнасць на брыгадзіраў.
3. што. Абл. Надзець. Асцярожна, каб не пабудзіць жонкі, злез Рыгор з пасцелі, узлажыў порткі, апрануў бравэрку і ціхенька выйшаў. Крапіва.
•••
Узлажыць што на алтар бацькаўшчыны (навукі, мастацтва, перамогі і пад.) — тое, што і скласці што на алтар бацькаўшчыны (навукі, мастацтва, перамогі і пад.) (гл. скласці).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bilánz
f -, -en
1) бала́нс; вы́нік (тс. перан.)
róhe ~ — папярэ́дні бала́нс [вы́нік]
éine ~ áufstellen — скла́сці баланс
die ~ frisíeren [verschléiern] — падчы́сціць бала́нс (каб ён выглядаў больш лепшым)
die ~ zíehen* [разм. máchen] — скла́сці [зве́сці] бала́нс; перан. падве́сці вы́нік
2) перан. раўнава́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
kosztorys, ~u
м. каштарыс;
sporządzić kosztorys — скласці каштарыс;
według ~u — пaводле каштарыса
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)