fender

[ˈfendər]

n.

1) крыло́ n. (аўтамабі́ля)

2) се́тка або́ кра́ты ў камі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

групава́цца, ‑пуецца; незак.

1. Збірацца ў групу (групы); размяшчацца групай (групамі). На акупіраванай .. тэрыторыі існавала шырокая сетка падпольных бальшавіцкіх арганізацый, вакол якіх групаваліся ўсе рэвалюцыйныя элементы горада і вёскі. «Весці».

2. Зал. да групаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́лак, ‑у, м.

1. Шлях на водападзеле, па якім у даўнія часы перацягвалі волакам лодкі з грузам з адной рачной сістэмы ў другую.

2. Сетка ў выглядзе мяшка з прымацаванымі да яе двума шастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атэртра́л

(англ. otter trawl)

рыбалоўная сетка, якая цягнецца за суднам на доўгім стальным тросе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гама́к

(фр. hamac, ад ісп. hamaca)

падвесная сетка для адпачынку, сну на свежым паветры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пяхце́р (род. пехцяра́) м., обл., уст.

1. (верёвочная сетка для сена) пехте́рь;

2. перен. (неуклюжий человек) пехте́рь, тюфя́к, пе́нтюх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Сетно́, се́тишчэ ‘палатно з дробнымі вочкамі для рыбалоўных сетак’ (Крыв.). Да сець, сетка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сі́длі ‘сеці для лоўлі птушак’ (Сцяшк. Сл.). З польск. sidło ‘пастка, сетка’, гл. сіло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sprúngtuch

n -s, -tücher выратава́льнае палатно́, се́тка (для акрабатаў, у пажарнікаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

net, ~u

м. спарт. сетка; удар па сетцы (у тэнісе, валейболе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)