unattended
[,ʌnəˈtendɪd]
adj.
1) без суправаджэ́ньня, адзі́н, сам
2) пакі́нуты без дагля́ду
unattended wound — неперавя́заная ра́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адрэгулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Рэгулюючы машыну, механізм, прывесці ў неабходны для работы стан. Майстар сам спусціў і прыправіў форму, сам адрэгуляваў накладку, сам зрабіў заліўку і змазку машыны. Брыль. Люда злуецца: «Няўжо вы не можаце самі адрэгуляваць [сеялку] — падцягнуць сашнікі да штангі?» Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
луза́н, ‑а, м.
Разм. Арэх, які сам вылушчыўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віць несов. вить;
◊ в. вяро́ўкі — (з каго) вить верёвки (из кого);
з ве́тру вяро́ўкі в. — нести́ (поро́ть) ахине́ю (дичь, вздор, ерунду́, галиматью́, чепуху́, чушь);
сам на сабе́ вяро́ўку ўе — сам себе́ я́му ро́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
памеркава́ць сов.
1. потолкова́ть, обсуди́ть;
прыхо́дзь калі́-не́будзь, памярку́ем — приходи́ когда́-нибу́дь, потолку́ем (обсу́дим);
2. (рассчитать, рассудить) посуди́ть; прики́нуть, поразмы́слить;
памярку́й сам — посуди́ сам;
ён ~ва́ў і згадзі́ўся — он прики́нул (поразмы́слил) и согласи́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ні́бы, злуч. і часц.
1. злуч. параўнальны. Ужыв. ў параўнальных зваротах і сказах; па значэнні адпавядае злучніку «як».
Гул нарастаў, н. пры абвале.
2. злуч. тлумачальны. Выражае адценне недаверу да выказанага.
Так дакладна расказвае, н. сам бачыў.
3. часц. Выражае ўпэўненасць у адваротным, адмаўляючы магчымасць сумнення.
Н. я не клапацілася аб дзецях!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аўтажы́р
(фр. autogire, ад гр. autos = сам + gyros = кола, абарот)
устарэлы лятальны апарат, папярэднік верталёта.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ко́каць ’кіпцюр, ногаць’ (Мат. Гом., Яруш.) «Сам з кокаць, а барада з локаць» (Нас., Мат. Маг.), ’сустаў пальца’ (Федар. рук.). Гл. кокат.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыда́ць ’зрабіць’: сам собе смерць прыдаў (ТС). Улічваючы кантэкст, трэба лічыць культурным (кніжным) запазычаннем з рус. предать смерти з дыялектнай трансфармацыяй прэфікса.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скрозь, прысл. і прыназ.
1. прысл. Усюды.
С. лёг снег.
2. прысл. Заўсёды, увесь час (разм.).
Я сябе с. сам правяраю.
3. прыназ. з В. Цераз што-н.
С. шчыліны дзвярэй прабівалася святло.
4. прыназ. з В. Ужыв. пры абазначэнні стану, дзеяння і пад., якое змяняецца, суправаджаецца іншым дзеяннем, станам і пад.
Шаптаць с. слёзы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)