пнуць, пну, пнеш, пне; пнём, пняце; незак.

Разм. Тое, што і пяць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Каро́глі ’пяць невялікіх кавалкаў кола (Для гульні)’ (Шп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пецяры́к ’5 пудоў’ (Ян.). З рус. пятерик ’пяць, пяцёра’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пента́ны

(ад гр. pente = пяць)

насычаныя ацыклічныя вуглевадароды, якія змяшчаюцца ў нафце, сланцавай смале.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

fünf

num пяць; пяцёра

es geht auf ~ — ху́тка пяць гадзі́н

◊ ~ geráde sein lássen* — ≅ глядзе́ць скрозь па́льцы на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fǘnfjährlich

a пяцігадо́вы, які́ [што] паўтара́ецца ко́жныя пяць гадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fünfmonatlich

a пяціме́сячны, які́ [што] паўтара́ецца ко́жныя пяць ме́сяцаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пяцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой ўтвараюць пяць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяці...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) які мае пяць адзінак таго, што названа ў другой частцы, напрыклад: пяцівугольны, пяцісценка; 2) які складаецца з пяці адзінак або мерай у пяць якіх‑н. адзінак, напрыклад: пяцігадовы, пяціпавярховы, пяціскладовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fifty

[ˈfɪfti]

n., pl. -ties

пяцьдзяся́т

fifty-five — пяцьдзяся́т пяць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)