Verbum

attendance [əˈtendəns] n.

1. прысу́тнасць; наве́дванне (школы, лекцый і да т.п.);

high/low attendance до́брае/дрэ́ннае наве́дванне (заня́ткаў);

Attendance at these lectures is not compulsory. Прысутнічаць на гэтых лекцыях неабавязкова.

2. прысу́тныя (студэнты, слухачы і да т.п.);

The attendance at the meeting was over 300. На мітынгу прысутнічала больш за 300 чалавек.

♦

be in attendance fml

1) прысу́тнічаць (на мерапрыемстве)

2) суправаджа́ць;

dance attendance танцава́ць вако́л каго́-н. (быць паслужлівым);

take attendance AmE правяра́ць

try​² [traɪ] v.

1. спрабава́ць; стара́цца;

try hard ве́льмі стара́цца;

You should try to do more exer cises. Ты павінен паспрабаваць рабіць больш практыкаванняў.

2. каштава́ць (ежу)

3. выпрабо́ўваць, правяра́ць

4. law судзі́ць

♦

try one’s best/hardest стара́цца з усяе́ мо́цы;

try one’s hand at smth. паспрабава́ць сябе́ ў чым-н.;

try one’s luck (at smth.) пакаштава́ць шча́сця

try on [ˌtraɪˈɒn] phr. v. прымяра́ць, прыме́рваць;

It’s no use trying it on with me. Са мною гэты фокус не пройдзе.

try out [ˌtraɪˈaʊt] phr. v. выпрабо́ўваць

nail​² [neɪl] v.

1. забіва́ць (цвікі), прыбіва́ць (цвікамі);

He was nailed to the cross. Ён быў прыбіты да крыжа/распяты на крыжы; (таксама перан. AmE Ён быў жорстка пакараны.)

2. прыко́ўваць, прыця́гваць (увагу, позірк)

3. infml хапа́ць, хвата́ць, ца́паць, арышто́ўваць

4. выкрыва́ць (чыю-н. хлусню)

♦

nail one’s colours to the mast адкры́та абараня́ць/адсто́йваць свае́ по́гляды (да канца́), займа́ць непрыміры́мую пазі́цыю; не здава́ць пазі́цыі

nail down [ˌneɪlˈdaʊn] phr. v.

1. прыбіва́ць

2. прыстава́ць; прыпіра́ць да сце́нкі; прымуша́ць; лаві́ць на сло́ве

3. дакла́дна вызнача́ць;

nail down some facts удакладня́ць, правяра́ць некато́рыя/пэ́ўныя фа́кты

nail up [ˌneɪlˈʌp] phr. v.

1. забіва́ць (дзверы, вокны)

2. прыбіва́ць

pace​¹ [peɪs] n.

1. тэмп, ху́ткасць;

at a steady/gentle/leisurely pace цвёрдаю/лёгкаю/паво́льнаю хадо́ю;

gather pace набіра́ць ху́ткасць;

put on pace ісці́ хутчэ́й;

pace of life тэмп жыцця́

2. крок;

take one pace forward зрабі́ць (адзі́н) крок напе́рад;

He quickened his pace. Ён пакрочыў шпарчэй.

♦

go through one’s paces/show one’s paces пака́зваць свае́ здо́льнасці;

keep pace with smb./smth. не адстава́ць ад каго́-н./чаго́-н.;

off the pace адстава́ць;

put smb./smth. through their/its paces выяўля́ць чые́-н. здо́льнасці; правяра́ць каго́-н./што-н. у спра́ве;

set the pace

1) быць пры́кладам

2) задава́ць тэмп;

at a snail’s pace чарапа́шым кро́кам