Verbum

attendance [əˈtendəns] n.

1. прысу́тнасць; наве́дванне (школы, лекцый і да т.п.);

high/low attendance до́брае/дрэ́ннае наве́дванне (заня́ткаў);

Attendance at these lectures is not compulsory. Прысутнічаць на гэтых лекцыях неабавязкова.

2. прысу́тныя (студэнты, слухачы і да т.п.);

The attendance at the meeting was over 300. На мітынгу прысутнічала больш за 300 чалавек.

♦

be in attendance fml

1) прысу́тнічаць (на мерапрыемстве)

2) суправаджа́ць;

dance attendance танцава́ць вако́л каго́-н. (быць паслужлівым);

take attendance AmE правяра́ць