дапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Скончыць паласканне чаго‑н., выпаласкаць поўнасцю, да канца. Дапаласкаць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачы́ста, прысл.

Поўнасцю, без астатку. З’есці ўсё дачыста. □ [Мікалай Аляксеевіч] паедзе і раскажа ўсё дачыста ў райкоме. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

Добра, поўнасцю нагрэць. [Якаў] садзіцца ў кабіну, каб прагрэць матор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

völlig

1.

a по́ўны, абсалю́тны, канчатко́вы

2.

adv по́ўнасцю, ца́лкам, зусі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áuslasten

vt нагружа́ць (працай); загружа́ць

die Árbeitskräfte ~ — вы́карыстаць рабо́чую сі́лу по́ўнасцю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

стопрацэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае ў сабе сто працэнтаў чаго‑н.

2. Які ахоплівае ўсё, усіх поўнасцю. Стопрацэнтнае выкананне плана. Стопрацэнтная яўка на сход.

3. Разм. Сапраўдны, закончаны, поўнасцю выражаны ў сваіх якасцях. Мы ўжо прызвычаіліся да партызанскага жыцця, лічылі сябе стопрацэнтнымі партызанамі. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асядла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. гл. сядлаць.

2. перан., каго-што. Сесці верхам на каго-, што-н. (разм.).

Хлапчук спрытна асядлаў бервяно.

3. перан., каго-што. Поўнасцю падпарадкаваць сабе (разм.).

Усіх у сям’і асядлала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.

Падушка прасушылася.

2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).

Трапіў пад дождж, трэба п.

|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засу́нуцца, ‑нецца; зак.

Сунучыся, поўнасцю заехаць у што‑н., пад што‑н., за што‑н. Шуфляда засунулася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышправадні́к, ‑а, м.

Метал або сплаў, які мае ўласцівасць пры вельмі нізкай тэмпературы поўнасцю траціць электрычнае супраціўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)