спалучы́цца, ‑лучуся, ‑лучышся, ‑лучыцца; 
Аб’яднацца ва ўзаемнай адпаведнасці, гармоніі; злучыцца адначасова; сумясціцца. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спалучы́цца, ‑лучуся, ‑лучышся, ‑лучыцца; 
Аб’яднацца ва ўзаемнай адпаведнасці, гармоніі; злучыцца адначасова; сумясціцца. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каха́нне 
прызна́цца ў каха́нні séine Líebe gestéhen* [erklären];
ён – маё старо́е каха́нне er ist éine álte Líebe von mir
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
праяўле́нне 
1. Bekúndung 
праяўле́нне жыцця́ Lébenszeichen 
2. 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Прышэ́лец ’прышлы, чужы, нетутэйшы чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
performance 
1. выкана́нне, выступле́нне; ігра́;
the first performance of the symphony 
2. спекта́кль, канцэ́рт; пака́з
3. дзе́янне, рабо́та (машыны);
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
uppermost2 
1. наве́рсе; уве́рх;
2. перш-на́перш, перш за ўсё;
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыярытэ́т
(
1) першынство, 
2) пераважаючае значэнне чаго
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прыярытэ́т
(
1) першынство, 
2) пераважнае права на што
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зача́так, ‑тка, 
1. Першапачатковая форма чаго‑н., здольная да далейшага развіцця; зародак. 
2. 
3. Астатак органа, які страціў сваё значэнне; рудымент.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
май, ‑я і ‑ю, 
1. ‑я. Пяты месяц каляндарнага года.
2. ‑ю. 
•••
[Лац. majus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)