an agrarian movement — агра́рны рух (у падтры́мку земляро́баў або́ за разьвіцьцё земляро́бства)
2) земляро́бскі
3) (пра расьлі́ны) дзікі́, палявы́
2.
n.
прыхі́льнік агра́рнае рэфо́рмы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ржаве́ц ’ржэўнік ?’ магчыма ’жыцік, Lolium L.’: вельмі багато ржаўцу́ расце па лёну (лельч., Мат. Гом.), параўн. укр.ржане́ць ’жыцец лугавы, Phleum pratense L.’, рус.цвяр.ржане́ц ’тс’, алан.ржане́ц ’пустазелле на льняным полі’. Відаць, узыходзіць да ржанец, якое з іржа́2 ’жыта’. Параўн. таксама рус.перм.ржани́к ’пустазелле каласоўнік палявы, Bromus arvensis L.’, якое расце ў жыце і лёне, падобнае да жыта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тата́рак ’бадзяк, пустазелле’ (Сцяшк.), сюды ж, магчыма, тата́рнік ’Garduus tomentasus’ (?) (“близ дорог”, Меер Крыч.). Укр.тата́рни́к ’чартапалох’, дыял. ’бадзяк палявы’, рус.тата́рин, тата́рник ’чартапалох; асот’. Ад тата́рын, тата́ры (гл.) з матывацыяй ’небяспечны’, ’шкодны’, ’непрыемны’, што адлюстроўвае калючасць раслін. У аснове намінацыі этнонім з пераносным значэннем ’не свой, чужы’, гл. Беразовіч, Язык и трад. культура, 409. Параўн. таксама ЕСУМ, 5, 527.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дро́гкі, ‑ая, ‑ае.
Які трасе або трасецца. Расцёрты ў пальцах лісток пах, як вясковая ралля. Гэта нагадала Свідзерскаму той далёкі час, калі ён з бацькам ездзіў на дрогкай брычцы ў поле.Хомчанка.Усёю пяцярнёю экскаватар у дрогкі кузаў сыпле жаўтазём.Барадулін.// Які выклікае трасенне; няроўны, нягладкі. Цераз колькі хат быў канец даўгой шапятоўскай вуліцы, дзе выходзіла яна дрогкай грэбляй цераз выган у шырокі палявы прастор.Галавач.[У]ецца лясная дарожка, ляскаюць калёсы.. па дрогкай лясной зямлі.Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hopper
I[ˈhɑ:pər]
n.
1) скаку́н -а́m. (пра чалаве́ка і пра каня́), скаку́ха f.
2) скакуне́ц -ца́m., палявы́ ко́нік
3) ле́йка f.
4) самазва́л -а m., грузаві́к-самазва́л; ваго́н-самазва́л
II[ˈhɑ:pər]
n.
зьбіра́льнік хме́лю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тэлефо́нм. телефо́н;
міжгаро́дні т. — междугоро́дный телефо́н;
палявы́ т. — полево́й телефо́н;
насто́льны т. — насто́льный телефо́н;
со́тавы т. — со́товый телефо́н;
гавары́ць па ~не — говори́ть по телефо́ну;
◊ вісе́ць (сядзе́ць) на ~не — висе́ть (сиде́ть) на телефо́не
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
field
[fi:ld]1.
n.
1) по́ле n., луг -у m.
2)
а) пляцо́ўка f. (спарто́вая або́і́ншая)
б) по́ле n., пляц -у m., ме́сца n.
a flying field — лётнішча
the gold fields — капа́льні зо́лата
the coal fields — ву́гальны басэ́йн
3)
а) по́ле бітвы́
б) бі́тва f.
4) галіна́f., по́ле дзе́йнасьці
the field of politics — галіна́ палі́тыкі
2.
adj.
1) палявы́
field hospital — палявы́ шпіта́ль
2) баявы́
a field operation — баява́я апэра́цыя
take the field — распача́ць бі́тву, гульню́, агіта́цыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Макры́ца1 ’невялікая, ракападобная жывёліна, якая жыве ў сырых месцах, Oniscus muvavivius Cuv.’ (Касп., Сержп. Грам.; ветк., жлоб., Мат. Гом.), макру́ш ’тс’ (гарад., Нар. лекс.), макру́ха ’тс’ (Нас., Бяльк.), луж.мокрэц ’тс’ (Шатал.). Да мокры (гл.). Аб суфіксе ‑іца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 111.
Макры́ца2чырвоная ’вочны цвет палявы, Anagallis arvensis L.’ (гродз., Кіс.). Укр.мокрець ’тс’. Да мокры (гл.). Матывацыя: расліна любіць мокрыя лужкі, даліны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АГА́ТКІ
(Antennaria),
род шматгадовых травяністых або паўкусцікавых раслін сям. складанакветных. Больш за 100 відаў, пашыраных па ўсім зямным шары, асабліва ў арктычных і высакагорных раёнах (акрамя Афрыкі). На Беларусі трапляюцца агаткі двухдомныя (агаткі dioica), нар. назвы: сухотнік палявы, кацалапкі, сухапут, аўдулькі, коткі, пух. Растуць у хваёвых лясах, на сухіх лугах і схілах.
Расліны выш. 5—30 см, двухдомныя, густа апушаныя. Кветкі белыя (двухполыя) або ружовыя (песцікавыя). Суквецце — кошык шыр. 5—6 мм. Плод — сямянка з чубком. Выкарыстоўваецца ў лек. і дэкар. мэтах.