workroom

[ˈwɜ:rku:m]

n.

працо́ўны пако́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ке́лля ’асобны пакой манаха ў манастыры’ (ТСБМ). Ст.-рус. келия < с.-грэч. κέλλα (Фасмер, 2, 222).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абпо́ўзаць сов. опо́лзать; испо́лзать;

дзіця́ ~зала ўвесь пако́й — ребёнок опо́лзал (испо́лзал) всю ко́мнату

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апартаме́нты

(фр. appartement = кватэра)

1) вялікае раскошнае памяшканне, пакоі;

2) іран. кватэра, пакой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Klássenzimmer

n -s, - клас, кла́сны пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

réinigen

vt чы́сціць; ачышча́ць; прыбіра́ць (пакой)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gemách

n -s, -mächer (пярэ́дні) пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórzimmer

n -s, - пярэ́дні пако́й, гасцёўня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéitervermieten

аддз. vt перадава́ць пакой унаём [унаймы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spréchzimmer

n -s, - прыёмная, прыёмны пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)