surcharge1 [ˈsɜ:tʃɑ:dʒ] n.

1. дадатко́вая нагру́зка, перагру́зка

2. дапла́та, прыпла́та (за пісьмо, бандэроль і да т.п.); дадатко́вы пада́так

3. штраф, пе́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кантынге́нт ’устапоўленая норма для пэўных мэт’ (ТСБМ), канты́гент ’дзяржаўная пастаўка збожжа, падатак’ (Сцяшк.). З польск. kontyngent ’устаноўленая норма падаткаў’ < лац. contingēns, contingentis ’які выпадае на долю’ — праз ням. Kontingent (Слаўскі, 2, 442), літаратурная форма — з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУ́ЙВІД,

кіраўнік сял. паўстання ў ВКЛ у 1544—45. Сяляне Укмергскай і Анікштайскай валасцей, незадаволеныя патрабаваннем вял. князя адправіць у Вільню дзякла (падатак), а таксама злоўжываннямі аканома Кміты, напалі на атрад велікакняжацкага прадстаўніка Ката. Неўзабаве атраду вял. князя ўдалося ўзяць буйвіда ў палон, але хваляванні працягваліся.

т. 3, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акцы́з

(фр. accise, ад лац. accidere = абразаць)

ускосны падатак на тавары шырокага спажывання, які ўключаецца ў іх цану і, такім чынам, перакладаецца на пакупнікоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

uflage

f -, -n

1) выда́нне, тыра́ж [накла́д] (кнігі)

2) но́рма выпрацо́ўкі

3) дані́на, пада́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ільго́та і льго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.

Палёгка ў выкананні якіх‑н. абавязкаў. Мець ільготы. Ільготы па інваліднасці. □ — Савецкая ўлада лесу дала, насення дала, каб палі нашы не пуставалі, розныя льготы дае на падатак і іншае. Чарнышэвіч. — Ты ўжо сёння не працуй, Максім. Табе, як чырвонаармейцу, даецца льгота, — сказаў Сцёпка, — а ўвечары зробім урачысты камсамольскі сход. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bgabe

f -, -n

1) зда́ча, здава́нне; уручэ́нне

2) пада́так, збор

3) спарт. перада́ча, пас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

surcharge2 [ˈsɜ:tʃɑ:dʒ] v.

1. (on) браць высо́кі пада́так (за што-н.); браць дадатко́вую пла́ту за асабі́стыя паслу́гі

2. перагружа́ць, перапаўня́ць;

Her heart was surcharged with grief. Яе сэрца было перапоўнена горам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surcharge

[ˈsɜ:rtʃɑ:rdʒ]

1.

n.

1) дапла́та, прыпла́та f.

2) перагру́зка f.

3) дадатко́вы пада́так

2.

v.t.

1) спаганя́ць дадатко́вую пла́ту

2) пераацэ́ньваць, выстаўля́ць завы́шаную цану́

3) перагружа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дані́на ж

1. (падатак) Tribt m -(e)s, -e; Zwngsabgaben pl;

2. перан der Tribt; das Schldige (sub);

адда́ць дані́ну чаму iner Sche Tribt zllen; etwas genügend würdigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)