racking [ˈrækɪŋ] adj.

1. паку́тлівы;

a racking toothache нясце́рпны зубны́ боль

2. празме́рны, непасі́льны (пра падатак, арэндную плату і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алькаба́ла

(ісп. alcabala, ад ар. al-kabala = спагнанне)

падатак на гандлёвыя здзелкі ў Іспаніі і яе калоніях у 12—19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чы́ншавы, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да чыншу. Чыншавы падатак. □ Пан Адам Выбіцкі яшчэ шэсць год назад ледзь не паміраў з голаду разам з бацькамі. Быў ён з чыншавай шляхты, жыў, як большасць такіх, земляробствам. Але стаў на гаспадарку ў няшчасны час. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abate [əˈbeɪt] v. fml

1. аслабля́ць, памянша́ць

2. слабе́ць, памянша́цца, сціха́ць (пра вецер, шторм, гукі і да т.п.)

3. зніжа́ць (цану, падатак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surcharge​1 [ˈsɜ:tʃɑ:dʒ] n.

1. дадатко́вая нагру́зка, перагру́зка

2. дапла́та, прыпла́та (за пісьмо, бандэроль і да т.п.); дадатко́вы пада́так

3. штраф, пе́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кантынге́нт ’устапоўленая норма для пэўных мэт’ (ТСБМ), канты́гент ’дзяржаўная пастаўка збожжа, падатак’ (Сцяшк.). З польск. kontyngent ’устаноўленая норма падаткаў’ < лац. contingēns, contingentis ’які выпадае на долю’ — праз ням. Kontingent (Слаўскі, 2, 442), літаратурная форма — з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУ́ЙВІД,

кіраўнік сял. паўстання ў ВКЛ у 1544—45. Сяляне Укмергскай і Анікштайскай валасцей, незадаволеныя патрабаваннем вял. князя адправіць у Вільню дзякла (падатак), а таксама злоўжываннямі аканома Кміты, напалі на атрад велікакняжацкага прадстаўніка Ката. Неўзабаве атраду вял. князя ўдалося ўзяць буйвіда ў палон, але хваляванні працягваліся.

т. 3, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акцы́з

(фр. accise, ад лац. accidere = абразаць)

ускосны падатак на тавары шырокага спажывання, які ўключаецца ў іх цану і, такім чынам, перакладаецца на пакупнікоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Áuflage

f -, -n

1) выда́нне, тыра́ж [накла́д] (кнігі)

2) но́рма выпрацо́ўкі

3) дані́на, пада́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ільго́та і льго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.

Палёгка ў выкананні якіх‑н. абавязкаў. Мець ільготы. Ільготы па інваліднасці. □ — Савецкая ўлада лесу дала, насення дала, каб палі нашы не пуставалі, розныя льготы дае на падатак і іншае. Чарнышэвіч. — Ты ўжо сёння не працуй, Максім. Табе, як чырвонаармейцу, даецца льгота, — сказаў Сцёпка, — а ўвечары зробім урачысты камсамольскі сход. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)