Verbum

завіхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Закружыцца, узняцца віхрам.

Завіхрыўся пыл на дарозе.

|| наз. завіхрэ́нне, -я, н. (спец.).

З. вады, паветра.

нады́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Нагрэць паветра дыханнем.

Н. у вагоне.

2. Дыхнуць, падыхаць некалькі разоў на што-н.

Н. на замёрзлую шыбу.

азо́т, -у, М азо́це, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азо́цісты, -ая, -ае і азо́тны, -ая, -ае.

скразня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вельмі моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад.

С. шкодны для здароўя.

|| прым. скразняко́вы, -ая, -ае.

напаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак.

1. гл. паіць.

2. перан., што. Насыціць, напоўніць чым-н.

Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незак. напо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

паве́траны, -ая, -ае.

1. гл. паветра.

2. Які адносіцца да паветраплавання і авіяцыі.

П. флот.

Паветраныя зносіны.

3. Які прыводзіцца ў рух паветрам.

Паветраная помпа.

кандыцыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі.

К. паветра.

|| наз. кандыцыяні́раванне, -я, н.