аэратрапі́зм

(ад аэра- + гр. tropos = паварот)

роставыя рухі каранёў і сцёблаў раслін да крыніцы кіслароду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ката́страфа

(гр. katastrophe = паварот, пераварот)

сітуацыя, якая разгортвае і завяршае кульмінацыю дзеяння ў літаратурным творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́крут, ‑у, М ‑круце, м.

1. Незвычайны паварот. Сцежка з выкрутам. Скокі з выкрутамі.

2. перан. Прыём з хітрыкамі, які прымяняецца для ўхілення ад прамога адказу, удзелу ў якой‑н. справе, маскіроўкі сапраўднай мэты. Пачаўся допыт з усімі дыпламатычнымі выкрутамі і старанна замаскіраванымі намёкамі. Пятніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сервакампенса́тар

(ад серва- + кампенсатар)

прыстасаванне, якое аблягчае пілоту паварот штурвала самалёта, памяншаючы неабходны ціск на ручку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

загну́цца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; ‑гнёмся, ‑гняцеся; зак.

1. Згінаючыся, завярнуцца, падвярнуцца; скрывіцца. Цвік загнуўся. Палі ў капелюшы загнуліся. // Утварыць загіб, паварот. Правы фланг першага ўзвода неўзабаве загнуўся і пачаў адставаць. Быкаў.

2. Разм. груб. Памерці. — Падхапіў двухбаковае запаленне лёгкіх, вось і ўсё. Ледзь не загнуўся. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перава́льны (стоўп) ’указальны слуп для арыентацыі на рацэ’ (гродз., Нар. сл.). Да перавалі́ць ’прайсці пэўную мяжу’, што з пера- і валіць 1 (гл.), тут у значэнні ’пераарыентавацца з аднаго знаку на іншы’, параўн. рус. дыял. перева́л (у рацэ) ’парог’, перевал во́ды ’паварот плыні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вальтыні́зм

(ад іт. volta = паварот)

здольнасць многіх груп насякомых даваць ад аднаго да некалькіх пакаленняў у год.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электратрапі́зм

(ад электра- + гр. tropos = паварот)

роставыя рухі органаў раслін (сцябла, лісцяў і інш.), абумоўленыя ўздзеяннем электрычнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

развярну́ць

1. (разбурыць) zerstören vt, úmstürzen vt; ábbrechen* vt;

развярну́ць дом das Haus ábreißen*;

2. (растрыбушыць) zerstören vt;

3. (зрабіць паварот) wénden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wéndung

f -, -en паваро́т; пераме́на

die Sáche nimmt [bekómmt] éine ándere ~ — спра́ва паваро́чваецца іна́чай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)