дра́тва
(польск. dratwa, ад с.-в.-ням. drāt)
тоўстая прасмоленая або навошчаная нітка для шыцця абутку і іншых скураных вырабаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каніце́ль
(фр. cannetille)
1) вельмі тонкая залатая або сярэбраная нітка для вышывання;
2) перан. нудная, зацяжная справа, валакіта (разводзіць к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лепідакракі́т
(ад гр. lepis, -idos = луска + krokys, -ydos = нітка)
мінерал класа гідравокіслаў чырванаватага колеру, які ўваходзіць у склад жалезнай руды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стаміно́дый
(ад лац. stamen, -minis = нітка, тычынка + eidos = выгляд)
відазмененая тычынка, якая не можа вытвараць пылок (напр. у кветкі лёну).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фільдэпе́рс
(фр. fel de Perse = персідская нітка)
шаўковая пража, падобная да фільдэкосу, але лепш апрацаваная, якая ідзе на трыкатажныя вырабы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
зер
1. Тонкая нітка ледзь бачнай у далечыні сцежкі, дарожкі паміж дзялянкамі ў лесе (Слаўг.).
2. Ледзь бачная пуцінка, дарожны след увечары (Мсцісл. Юрч., Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
падво́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвоіць.
2. Павялічаны ўдвая; двайны. Падвоеная цана. Падвоены каравул. // перан. Значна павялічаны, узмоцнены. Падвоеная пільнасць. □ Часам.. [Валодзя], чым-небудзь забавіўшыся, забываў, што яму трэба рабіць, а ўспомніўшы, прымаўся за гэта з падвоенай энергіяй. Ракітны.
3. у знач. прым. Які складаецца з двух аднародных прадметаў; здвоены. Падвоеная нітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́скачыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.
1. Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.
В. з лодкі.
Выскачыла з галавы (перан.: забылася; разм.). В. замуж (перан.: паспешна або нечакана выйсці замуж; разм.).
2. Скачучы або таропка выбегшы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.
Заяц выскачыў з кустоў.
В. насустрач.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана выпасці, выскачыць.
Нітка выскачыла з іголкі.
4. Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (разм.).
В. са сваёй прапановай.
Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).
|| незак. выска́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́рда
(фр. corde = вяроўка)
1) доўгая вяроўка, на якой ганяюць па крузе коней пры абучэнні;
2) нітка для кіравання лятаючымі мадэлямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГРЭБЕНЕЧАСА́ЛЬНАЯ МАШЫ́НА,
машына для часання валакністых прыродных (бавоўна, воўна, лён) і хім. матэрыялаў пры падрыхтоўцы да прадзення. На грэбенечасальнай машыне з дапамогай стальных грабянёў вычэсваюць кароткія і пашкоджаныя валокны, раслінныя прымесі і вузельчыкі, раз’ядноўваюць, выпростваюць і паралелізуюць доўгія валокны ў атрыманай стужцы. Адрозніваюць грэбенечасальную машыну перыядычнага (найб. пашыраны) і бесперапыннага (пераважна для доўгай грубай воўны) дзеяння. З грэбенечасальнай машыны стужка паступае на стужачную машыну, потым на роўнічную, дзе вырабляецца слабаскручаная нітка — роўніца.
т. 5, с. 488
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)